ภารกิจร้าย ป้ายพิษรัก

กึก~
" เฮือก!!........ " เมื่อฉันถอยหลังกลับและกำลังจะปิดประตูลงที่เดิมก็ตรงสะดุ้งเฮือก เพราะได้ชนกับใครบางคนที่ยืนอยู่ด้านหลังของฉันเงียบๆ ตอนไหนก็ไม่รู้ได้
" ต้องการอะไร? .... " ร่างสูงเอ่ยออกมาสั้น ๆ เหมือนหุ่นยนต์สังหารที่มีสีหน้าเรียบเฉย แต่แฝงไปด้วยความอำมหิต ซึ่งส่งผ่านแววตาสีเฮเซลที่จ้องมาทางฉันอย่างเลือดเย็น พร้อมกับมือที่ถือมีดสั้นซึ่งคล้ายจะเป็นเหมือนอาวุธประจำตัวของเขา แล้วเดินเข้ามาหาฉันช้า ๆ
" .......... " ฉันรอบกลืนน้ำลายอย่างฝืดเคือง พร้อมกับถอยหลังหนีออกห่างคนตรงหน้าช้าๆ ในขณะที่ร่างสูงตรงหน้าก็คืบคลานมาทางนี้เรื่อย ๆ เหมือนกัน
หมับ!!
อสูรกระชากฉันเข้าหาอย่างรวดเร็ว ก่อนจะใช้มือหนาที่เป็นดั่งคีมเหล็กบีบเข้ามาบริเวณคางของฉัน ส่วนอีกข้างก็จ่อมีดเข้ามาตรงลำคอ เหมือนต้องการที่จะให้ฉันสารภาพเรื่องที่ถูกส่งมาที่นี่...กลิ่นอายของมัจจุราชแผ่ซ่านไปทั่วอาณาบริเวณ เหมือนกำลังรอเก็บดวงวิญญาณของฉันที่กำลังจะถูกคนตรงหน้าปลิดชีวิต
.
.
' ไหนแม่ใหญ่บอกเขาจะไม่ฆ่าเราไง แล้วนี่อะไร? ถ้ากดมีดลงมาอีกนิดคือฉันจะไม่รอดอยู่แล้วนะ '
' อะไรนะคะ...แม่ใหญ่จะให้พริ้มเข้าไปสืบภารกิจลับของตระกูลศารทูลงั้นหรอคะ? แล้วถ้าพวกเขาฆ่าพริ้มละ' ฉันที่กำลังยืนอยู่ในห้องของผู้เป็นประมุข รีบแผดเสียงออกมาด้วยความตกใจ เมื่ออยู่ๆ ก็ถูกบังคับให้เข้าไปพัวพันกับแก็งค์บ้าบอนั่น ซึ่งมีแต่คนหัวรุนแรง โหดร้าย ป่าเถื่อน อย่างไม่น่าเข้าใกล้ ถึงฉันจะเป็นถึงสมาชิกตระกูลปักษาก็ใช่ว่าจะสู้ตระกูลนั้นได้
' ไม่มีทาง!! พวกมันไม่มีทางฆ่าเธอได้และฉันจะส่งคนคอยคุ้มกันเธอเอาไว้ตลอดเวลา จะไม่ให้เกิดอันตรายกับเธอได้เด็ดขาด ' หญิงวัยเกือบหกสิบ เอ่ยออกมาอย่างมั่นใจกลับกันฉันผู้ที่ต้องไปกลับไม่มีความมั่นใจเอาเสียเลย
.
.
" บอกมา...ว่าใครส่งเธอมา!! " น้ำเสียงทรงอำนาจ ออกคำสั่งอย่างเอาแต่ใจพร้อมกับจ้องมองมาที่ในแววตาของฉันอย่างหาคำตอบ แต่ตอนนี้ฉันกลับรู้สึกถึงขอบตาที่ร้อนผ่าวด้วยความกลัวที่กระแทกเข้ามาด้านในจิตใจอย่างต่อเนื่อง มีดสั้นที่เขาถืออยู่ก็กำลังกดลงตรงปลายคางของฉันเบาๆ ก่อนที่น้ำตาหยดเเรกของฉันจะไหลไปโดนมืออีกข้างของเขาที่กำลังบีบบริเวณปลายคางฉันไว้เน้นอยู่