เหลือคณา เล่ม 2 (เล่มจบ)

‘เหลือคณา’

สวี่ฟาหยางบุตรีคหบดีเล็กๆ แห่งเมืองหลานยางมีวาสนาได้แต่งงานกับชายหนุ่มที่มีเสียงเป็นที่เลื่องลือถึงความฉลาดปราดเปรื่องและสง่างามที่สุดในฉางอาน

เขายังเป็นเสนาบดีอายุน้อยที่สุดผู้มีบรรดาศักดิ์เป็นถึงจิ้งอันโหว

แต่ผ่านมาแล้วห้าปี นางไม่เคยได้เห็นหน้าสามีสักครั้ง

สวี่ฟาหยางคิดเอาเองว่านางคงจะได้ใช้ชีวิตในเมืองเล็กๆ อันเป็นบ้านเกิดกับบิดามารดาไปจนตาย

ไม่คิดเลยว่าวันหนึ่งระหว่างเดินทางไปทำการค้าแทนบิดา นางจะบังเอิญ 'งม' ชายใบ้ผู้หนึ่งขึ้นจากน้ำ
คนผู้นี้หากรู้แต่แรกว่าเป็นใคร นางจะไม่มีทางช่วยไว้เด็ดขาด!




___________________________________________________________________


น้องหยาง VS ท่านโหว


ภายในห้องราวกับผ่านสงครามขนาดย่อม โต๊ะเก้าอี้ล้มระเนระนาด บนพื้นกลางห้องมีสตรีในชุดสีแดงผู้หนึ่งกำลังคร่อมอยู่เหนือร่างบุรุษชุดขาว ทั้งสองต่างเสื้อผ้ายับย่น เส้นผมหลุดลุ่ย มือบอบบางทั้งสองของนางขย้ำอยู่บนปกเสื้อของฝ่ายชายแน่นจนเป็นก้อน ใบหน้าคนทั้งสองแดงก่ำ ทั้งยังมีเสียงหอบหายใจแผ่วเบา!

ภาพนี้ถึงกับทำให้สตรีบางคนยกมือปิดตา!

ชายที่นอนอยู่บนพื้นซึ่งเซี่ยเฉิงกางจำได้ว่าคือหรงเหยียนยกมือขึ้นกุมมือสตรีที่นั่งอยู่บนร่างตนเองไว้ บอกด้วยน้ำเสียงกึ่งลำบากใจ กึ่งเอาอกเอาใจ

“ฮูหยิน ข้ารู้ว่าเจ้าใจร้อน ข้าเองก็อยากตามใจเจ้าเช่นกัน แต่...แต่สถานที่เช่นนี้ไหนเลยจะเหมาะสม ข้า...ข้าคิดว่าเราควรกลับจวนกันดีกว่า”





_______________________________________________________________________


ขอบคุณสำหรับการติดตามค่ะ

ณ เชิงดอย