พ่ายผูกพัน

ทุกอย่างมันสายเกินกว่าจะแก้ไข เมื่อคิดว่าเธอคนนี้ไม่ใช่ ตัดสัมพันธ์อย่างไร้เยื่อใย ทำให้เขาเสียหัวใจไปทั้งดวง

“เนยยอมถอนหมั้นแล้วค่ะ แค่นี้ใช่ไหมคะที่พี่โรมต้องการ”

เนยิกาตัดสินใจแล้วว่า จะขอตัดขาดความสัมพันธ์ไม่ว่าจะทางใดก็ตามกับผู้ชายที่ชื่อรณกร แม้ในใจจะยังคงมีบาดแผล เพราะ 20 ปีที่ผ่านมา มันมากกว่าความรัก มันมีความผูกพันเข้ามาเกี่ยวข้อง แต่เธอจะรั้งเขาเอาไว้เพื่ออะไร ในเมื่อเขาเอื้อนเอ่ยจุดประสงค์ชัดเจน อีกทั้งยังมีใครอีกคนเข้ามา ฉะนั้นเธอก็ไม่จำเป็นต้องคาดหวังอะไรต่อไป เมื่อตัดสินใจได้ เนยิกาหวังว่าสักวันหัวใจของเธอมันจะหายดี

“น้องเนย…..”

“แต่เนยคงเป็นน้องสาวให้พี่โรมไม่ได้หรอกนะคะ ต่อจากนี้เราสองคนคงเป็นได้แค่คนรู้จัก แต่หากจะให้ดีกว่านั้น อย่าได้พบเจอกันอีกเลยค่ะ”

เมื่อได้พูดในสิ่งที่ต้องการ มือเรียวบรรจงถอดแหวนหมั้นจากนิ้วนางข้างซ้ายออกช้าๆ เนยิกาก้มหน้ามองแหวนในมืออย่างอาลัย แต่เธอก็คงไม่มีโอกาสได้สวมมันอีกแล้ว ตอนนี้เจ้าของเขากำลังขอคืน และเธอก็ไม่อาจรั้งเขาไว้ได้อีกแล้ว