สาวใช้สกุลจิน

Trigger warning: 4p

เหยียนอี้เฟยบุตรีของขุนนางกังฉินถูกซื้อตัวมาเป็นสาวใช้อุ่นเตียงให้กับคุณชายทั้ง3ของสกุลจิน ผู้มีชายาว่าเป็นหยกของสกุล
จินหลงคุณชายใหญ่ผู้เป็นดังเอกบุรุษสง่างาม เป็นที่หมายตาแก่สตรีกำลังสอนเหยียนอี้เฟยสาวใช้อุ่นเตียงคนใหม่ที่ไม่ประสาเรื่องบนเตียง
มือเรียวนุ่มของสตรีผู้อาภัพถูกชักจูงให้ลูบคลำที่แท่งหยกร้อน
“มาทำความคุ้นเคยกับสิ่งนี้ก่อนที่มันจะหายเข้าไปในตัวเจ้า” คำพูดของบุรุษหนุ่มเล่นเอาเหยียนอี้เฟยหน้าเห่อแดงร้อนมากกว่าเดิม นางจับแท่งหยกร้อนด้วยความกลัวและนึกขยะแขยงในเพลาเดียวกัน แต่นางถอยไม่ได้ ปทุมคู่อวบของนางก็ถูกมือบุรุษบีบคลึงทันที เคล้นจนยอดปทุมชี้ชันแล้วก้มลงก็ลงลิ้นเลียไปที่ยอดปทุมถัน ใบหน้างามบิดเบี้ยว เนื้อตัวสั่นสะท้าน
“คุณชายจิน”
“ไม่ต้องกลัว แล้วเจ้าจะพบความสุขที่ไม่เคยเจอมาก่อน”
*****
จินหลิงคุณชายรองผู้ที่อยากสอบเข้าจอหงวนจึงทุ่มเทให้กับการท่องตำราแม้ยามอุ่นเตียง
บุรุษร่างสูงที่ก้าวเข้ามาในห้องสั่งให้นางปิดประตู และไม่พูดพร่ำสิ่งใดถอดเสื้อผ้าของตนจนหมด แล้วขึ้นไปนอนบนเตียงกว้างพร้อมหยิบตำราขึ้นมาอ่าน
“ใช้ริมฝีปากทำให้ข้าก่อนแล้ว ขึ้นคร่อมในท่านารีบดยา” จินหลิงบุรุษที่ชอบอ่านตำราขึ้นไปนอนบนเตียงแล้วออกคำสั่ง เหยียนอี้เฟยงงงันใช้ปาก ชายหญิงใช้ปากมอบความสุขให้แก่กันด้วยหรือ
บุรุษที่รูปร่างสมส่วนหันมามองด้วยความฉงนเมื่อเห็นสาวใช้อุ่นเตียงผู้นี่กริยาเหมือนร้อนใจกระสับกระส่ายมือไม้อยู่ไม่สุขแทนที่จะปลดเปลื้องเสื้อผ้าอาภรณ์แล้วมาปรนเปรอตน
“จะให้ข้ารออีกนานไหม คืนนี้ข้าจักไม่นอนค้างกับเจ้าหรอกนะ เพราะข้าต้องไปอ่านตำราต่ออีก ข้ามาเพื่อผ่อนคลาย” ความงามของนางไม่ได้น้อยแต่ตำราในมือของบุรุษที่หลงใหลการอ่านกลับมองว่ามันช่างธรรมดายิ่งนัก
*****
จินเย่วคุณชายเล็กผู้เอาแต่ใจ ฉลาด พึ่งพาได้ชื่นชอบการวาดภาพหญิงเปลือยอย่างที่สุด
“ข้ายังมิได้อุ่นเตียงยามเหม่ากับเจ้า ข้ามาทวงสิทธิ์”
“แต่คุณชายเจ้าคะตอนนี้ข้าโม่แป้งอยู่ หากงานข้าไม่เสร็จข้าอาจจะโดนแม่บ้านซูตำหนิเอาได้”
“โดนตำหนิกับโดนอย่างอื่นเจ้าจงเลือกเอาอย่าคิดนะว่าข้ามิรู้ว่าพี่ใหญ่แอบมาอุ่นเตียงกับเจ้าหลังจากพี่รองออกจากห้อง” บุรุษที่เอาแต่ใจงัดไม้เด็ดขึ้นมา อย่างไรหากเรื่องนี้ไปถึงหูของมารดาเหยียนอี้เฟยน่ะจะเดือดร้อน
“เอาเช่นนี้ข้าจะไม่ให้เจ้าเสียเวลาโม่แป้ง” จินเย่วปลดกางเกงลงแล้วงัดแท่งหยกร้อนที่แข็งตัวออกมา
“ลุกจากม้านั่งตัวนี้ก่อน” บุรุษวัยกำลังคึกคะนองลงไปนอนบนม้านั่ง
“เจ้าก็นั่งทับแท่งร้อนของข้า แล้วโม่แป้งต่อไป” เหยียนอี้เฟยจำต้องไปนั่งกระโปรงของนางถูกรั้งขึ้นพร้อมชั้นในถูกกระชากออก จินเย่วเอากลางกายถูไถที่ร่องบุปผาของนางแล้วส่งแท่งหยกร้อนเข้าไป
“จงทำงานของเจ้าไป” สองมือนุ่มจับคันโยกโม่แป้งแล้วโยกให้เครื่องโม่หมุนทำงานร่างอรชรของนางก็โยกไหวไปตามจังหวะ
“สุดยอด ช่างดีเสียจริง” จินเย่วร้องครางนอนอยู่บนม้านั่งตัวโล้น ยิ่งยามเมื่อนางโยกตัว ร่องบุปผาของนางก็ยิ่งบีบรัด
“สุดยอดอย่างที่สุด” เสียงของจินเย่วดังแข่งกับโม่ที่ทำงานบดเมล็ดข้าวให้กลายเป็นแป้ง เหยียนอี้เฟยเองก็รู้สึกไม่ต่าง จากร่องบุปผาที่แห้งแล้งในตอนนี้กำลังชุ่มฉ่ำมีน้ำกามไหลออกเปื้อนผิวเนียนช่วงล่าง ความเสียวทำให้นางเม้มปากไม่กล้าส่งเสียงด้วยอายบ่าว และสาวใช้ที่ทำงานอยู่ด้านนอก นางต้องเจอในสิ่งที่ไม่เคยเจอ ต้องทำในสิ่งที่ไม่เคยทำ เพื่อความอยู่รอดและช่วยมารดา

นิยายเรื่องนี้เป็นหนึ่งในซีรีส์ สาวใช้สกุลจิน4p ,ท่านพ่อบุตรีเช่นข้าก็มีหัวใจ, แต่สามารถอ่านแยกกันได้