เมียสิงห์ Mpreg

“เด็กในท้องก็ลูกของฉัน เพราะฉะนั้นฉันเองก็มีสิทธิ์” เสียงเถ้าแก่สิงห์ดังก้องไปทั่วทั้งตลาด จนชาวบ้านต่างพากันหันมามองแล้วซุบซิบนินทา ทำให้คนที่กำลังอ่อนไหวและน้อยใจน้ำตาไหลพราก

“ไม่ใช่ ฮึก ไม่ใช่ลูกของเถ้าแก่สักหน่อย” พูดไปสะอื้นไปจนน่าสงสาร พยายามแกะมือหนาออกแต่อีกคนกลับจับไว้แน่นไม่ยอมปล่อย

“ต้องให้ฉันพูดมั้ยว่าทำกันท่าไหนถึงได้ท้องน่ะห๊ะ” เสียงทุ้มกระซิบเบาๆ ให้ได้ยินกันแค่สองคน ไออุ่นรีบส่ายหน้าทันที ทั้งน้ำหูน้ำตาไหลลงมาผสมกันจนแยกไม่ออก

“งั้นก็กลับไปคุยกันที่บ้าน” เสียงเริ่มอ่อนลง ก่อนมือหนาจะยกขึ้นเช็ดน้ำตาและน้ำมูกให้อย่างเบามือ โดยไม่นึกรังเกียจ


***นิยายเรื่องนี้เป็นนิยยายฟีลกู๊ด นุ้บนิ้บหัวใจมากค่ะ ฝากน้องไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ"