เดือนดาว

เรื่องราวภาคต่อของรุ่นลูก จากเรื่องดวงแก้ว
เมื่อมาถึงรุ่นลูกความวุ่นวายและการอบรมสั่งสอนของแก้วกานดา จึงทำให้บุตรสาวกลายเป็นคนมีความคิดเป็นของตัวเอง แตกต่างจากสาวยุคเก่า จนนำพาสู่ความวุ่นวายไม่รู้จบ ภพสองภพต้องผูกสัมพันธ์ระหว่างกันเพื่อ
จัดการปัญหาที่ยังไม่จบ....
รอยอดีตเคยรุ่งเรือง
เคยฟู่เฟืองมายาวนาน
เหลือเศษซากสถาน
ไว้เล่าขานผ่านกาลสมัย
อดีตที่สวย งามตา
ไม่เหลือค่า พิสมัย
หยดน้ำตาไหลรินพื้นดินไทย
ไม่เหลือแล้วสีทองอร่ามองค์
ชายหนุ่มมองพระปรางค์ที่เคยสวยงามในสมัยอโยธยา เขาเองก็เศร้าใจไม่แพ้ฝ่ายหญิงเช่นกัน สิ่งที่พบเจอสื่อว่าทุกสิ่งล้วนมีค่าและควรรักษาไว้ให้ดีที่สุด

บนเกวียนของแม่ดาวนั้น ตอนนี้เต็มไปด้วยผ้าห่มกันหนาว
“คุณพี่น้องปวดเจ้าค่ะ” ชายหนุ่มยกตัวหญิงสาวขึ้นมากอด เจ้าอยู่หัวประทานผ้าขนสัตว์มาให้ แต่เธอก็ยังหนาวสั่นไม่หยุด
“คุณพี่เจ้าขา หากน้องสิ้นช่วยเอาเถ้ากระดูกกลับพระนครด้วยนะเจ้าคะ”
ชายหนุ่มรีบขัด “เจ้าต้องหายแม่ดาว อย่าได้พูดเป็นลางเช่นนั้น พี่มิยอมให้เจ้าเป็นอะไรไป” เขาไม่อาจอยู่ได้หากไม่มีนาง
“หากชาติหน้ามีจริง น้องขอให้จดจำอดีตนี้ได้เพื่อจักได้ตามหาพี่ท่านพบในชาติอื่น” เดือนดาวหยุดพักเหนื่อย
“อย่าพูดเลย ไม่ว่าชาติไหน ไม่ว่าน้องจักจำพี่ได้หรือไม่ พี่จักติดตามเจ้าไปทุกชาติ พี่สาบานจักรักเจ้าแลมีเพียงเจ้าผู้เดียว

เรื่องของรุ่นแม่ ดวงแก้ว มีในMEB เช่นกัน
https://www.mebmarket.com/web/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NjoiMjQ5MjM3IjtzOjc6ImJvb2tfaWQiO3M6NjoiMTExOTQ4Ijt9