คืนฝัน

“เจ้าเด็กอ้วน น่ากินขนาดนี้พี่จะอดใจไหวได้เช่นไร” พีรพลพูดเสียงกระเส่า
“ไม่ต้องมาใช้ภาษาโบราณเลยนะ มิ้นท์ไม่หลงกลหรอก ชิ” ร่างอวบอ้วนดิ้นขลุกขลักอยู่ในอ้อมกอดแกร่ง
“แหม เจ้าเด็กอ้วนเดี๋ยวนี้ดื้อใหญ่แล้วนะเรา ไม่สงสารพี่บ้างหรือไงกว่าจะหากันเจอไม่ใช่เรื่องง่ายเลยนะ เด็กใจร้าย” ชายหนุ่มค่อนแคะเขาจำได้ทุกอย่างเฝ้าคิดถึงแต่นางเหตุใดยังใจร้ายนัก
“ก็มิ้นท์จำไม่ได้เสียหน่อย ใครจะรู้ว่าคนที่ตามเทียวไร้เทียวขื่อทุกวี่วันจะเป็นสามีตัวเอง มิ้นท์ก็นึกว่าพี่เป็นพวกผู้ชายหน้าหม้อซะอีก” ร่างอวบอ้วนมองคนหน้าหงิกอย่างขำขำ