ข้าไม่ใช่ลูกเจี๊ยบ จิ๊บ! วิหคเทพต่างหาก จิ๊บ!

พญาหงส์เพลิงเลอโฉมตายอย่างอนาถและกำเนิดใหม่อย่างอนาถ
เขากลายเป็นไข่นกใบกลม ๆ ไร้ฤทธิ์เดช
โชคดี : ไข่ฟองน้อยมีคนใจบุญเก็บไปเลี้ยง
โชคร้าย : คนใจบุญท่านนั้นคือ เก็นบุ
“เจ้าตัวกลมนุ่มนิ่มแบบนี้ จะชื่อว่าอะไรดีนะ”
“จิ๊บจิ๊บจิ๊บ จิ๊บจิ๊บจิ๊บ” (สุซาคุ! ข้าชื่อสุซาคุ)
“โมจิดีไหม นุ่มน่ากินนัก”
“จิ๊บ!” (เฮ้อ! อยากเอาปีกก่ายหน้าผาก)
เก็นบุ สัตว์เทพเต่ายักษ์เคยริเกี้ยวพาเขาอย่างไม่เจียมตัว
บัดนี้ได้กลายเป็นเจ้าของลูกเจี๊ยบแสนดื้อ
ถึงจะกกเขาได้อุ่น ถึงจะป้อนเขาจนอิ่ม แต่เขาก็ไม่ชายตาแลหรอก
เพราะหงส์แบบเขาน่ะต้องเคียงคู่กับมังกรเท่านั้นแหละ
ปีกกล้าขาแข็งเมื่อไรนะ จิ๊บ! จะหนีไปจากเจ้าแน่นอน จิ๊บ!