เมืองพ่อหม้าย

คำโปรย
ทุกคนคงเคยได้ยินคำว่า"เมืองแม่หม้าย" ที่ทั้งเมืองมีแต่ผู้หญิงกันมาบ้างแล้วใช่ไหม สำหรับเรื่องใหม่นี้ #เมืองพ่อหม้าย ทั้งเมืองมีแต่ผู้ชายตามชื่อเรื่องเช่นกัน

เรื่องทั้งหมดเริ่มจาก....

หนุ่มน้อยนักศึกษาคนหนึ่งที่อกหักและดื่มจนเมา ทำให้เขาประสบอุบัติเหตุร้ายแรงจนเกือบถึงแก่ชีวิต ก่อนสิ้นใจเขาได้ตั้งจิตอธิษฐานเป็นครั้งสุดท้าย "หากมีวาสนาได้เกิดใหม่ในชาติหน้า ขออย่าให้ผมต้องเจ็บปวดเพราะผู้หญิงคนไหนอีกเลย"

ด้วยแรงอธิษฐานสุดท้ายก่อนสิ้นใจ ดวงจิตของเขาจึงหลุดข้ามมิติไปอยู่ในดินแดนประหลาดที่ทั้งเมืองมีแต่ผู้ชายเท่านั้น เนื่องจากต้องคำสาปมานานนับพันปี ให้ไร้ซึ่งสตรีตลอดกาล และที่วุ่นวายกว่านั้นคือ... เขาดันไปเกิดในร่างของท่านชายลู่ผิง ว่าที่พระชายยาขององค์ชายสามไป๋หลิน องค์ชายรูปงามแห่งเผ่าวิหค
จากเด็กหนุ่มที่ชอบผู้หญิงมาทั้งชีวิต กลับต้องมาผจญภัยอยู่ในเมืองที่ไร้สตรี อีกทั้งกำลังจะกลายเป็นภรรยาของผู้ชายด้วยกัน เท่านั้นยังไม่พอฝ่าบาทยังกดดันให้ทั้งคู่เร่งมีทาญาติเพื่อคานอำนาจในราชสำนักอีกด้วย เขายังเขาจะเอาตัวรอดในเมื่องที่มีแต่ผู้ชายทั้งเมืองได้อย่างไร ติดตามได้ใน "เมืองพ่อหม้าย"

Intro 1
"นี่มันเรื่องอะไรกันวะเนี่ย ทำไมชีวิตฉันต้องมาวุ่นวายเพราะผู้หญิงอีกแล้ววะ"
"ผู้หญิง ท่านหมายถึงสตรีงั้นหรือขอรับ?!!"
"ก็ใช่น่ะสิ ถ้าไม่ใช่เพราะผู้หญิงคนนั้นฉันคงไม่ต้องหลงมาอยู่ในที่แปลกประหลาดนี่หรอก"
"ไม่นะ ดูท่านจะเลอะเลือนจริง ๆ แล้วท่านชาย เมืองเฟยอวี้ต้องคำสาปมานานนับพันปี มีสตรีสักคนเสียที่ไหนกัน"
ตายห่า! เคยได้ยินแต่เมืองแม่หม้ายในนิยายโบราณ นี่เรากำลังอยู่ในเมืองพ่อหม้ายเหรอวะเนี่ย OMG!!
"เมืองต้องคำสาป ไม่มีผู้หญิง แล้ว จะให้แต่งงานกับหมาที่ไหนล่ะ"
ได้ยินดังนั้นชิงมู่ก็รีบเอามือปิดปากผู้เป็นนายไว้ทันที
"ท่านพูดแบบนี้ที่นี่ได้อย่างไรขอรับ เดี๋ยวใครมาได้ยินเข้าก็หัวขาดกันหมดหรอก ท่านลืมสิ้นแล้วจริง ๆ ท่านมีสัญญาหมั้นหมายกับองค์ชายสามไป๋หลินมาตั้งแต่เกิด เร็วๆ นี้ก็จะได้อภิเษกเป็นพระชายาอยู่แล้ว"
"เหวอ!!!! แต่งกับองค์ชาย ช..ชายา=เมีย ไม่นะ จะบ้าเหรอ ฉันเป็นผู้ชายนะ ชายาบ้าบออะไรวะ ไม่เอา!!”

Intro 2
"ถึงแม้เจ้าหนี่วาแม่จะให้อภัยกับชาวเมืองเฟยอวี้ แต่ท่านก็ไม่สามารถถอนคืนคำสาปแช่งที่มีผลไปแล้วได้ ท่านจึงชดเชยด้วยการบันดาลบ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์ไว้ที่ชานเมือง หากบุรุษผู้เป็นภรรยาได้ดื่มน้ำจากบ่อนั้นก่อนจะร่วมเสพสังวาสกับบุรุษผู้เป็นสามี จะสามารถตั้งท้องได้หนึ่งครั้ง”

เด็กหนุ่มได้ยินดังนั้นถึงกับตาโตขึ้นมาทันที เพราะมันช่างเหลือเชื่อนักที่ผู้ชายจะสามารถตั้งท้องได้

"...บ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์ก็มาอีก เหมือนเมืองแม่หม้ายในหนังจีนโบราณที่เคยดูไม่มีผิด จะต่างกันก็ตรงเรื่องร่วมเสพสังวาสนี่แหละ..."


Intro 3
“ข้ารู้อยู่เสมอ ว่าเจ้ายังไม่คุ้นชินกับการร่วมรักระหว่างบุรุษด้วยกัน แต่วันนี้ เจ้าเห็นหรือไม่ยามที่เราเดินเล่นกันในเมือง คู่สามีภรรยาทุกคู่ที่อยู่ร่วมกัน พวกเขามีความสุขแค่ไหน”
“ข้า...เห็น”
“เช่นนั้นเจ้าอยากมีความสุขเช่นคนพวกนั้นหรือไม่?”
ว่าแล้วไป๋หลินก็ก้มลงหอมที่แก้มเนียนไปอีกหนึ่งครั้ง ก่อนจะใช้ปลายจมูกของเขาสัมผัสกับจมูกของลู่ผิงไปมา จนลู่ผิงสัมผัสได้ถึงลมหายใจที่หนักหน่วงของเขา
“คือ ข้า..”
“ข้ารู้ว่าเจ้าอาจจะยังไม่พร้อม ข้าเองก็ไม่อาจหักหาญน้ำใจเจ้า แต่ยิ่งนานวัน ความอดทนของข้ามันก็ลดลงเรื่อย ๆ รู้หรือไม่ว่าเพราะอะไร?”
ลู่ผิงส่ายหน้าเบา ๆ แทนคำตอบ สายตาของเขายังคงจ้องมองอีกคนอย่างซ่อนความหวั่นไหวไว้ไม่มิด
“เพราะข้ารักเจ้า ยิ่งนานวันข้าก็ยิ่งรักเจ้ามากขึ้นเรื่อย ๆ มากเสียจนข้าไม่อยากรอ ลู่ผิง เจ้าอาจจะไม่มั่นใจในความรู้สึกของตัวเอง แต่การแสดงออกของเจ้าที่ผ่านมามันชัดเจน ว่าเจ้าเองก็รักข้า”
“ข้า..”
“ที่ผ่านมาข้าพยายามสร้างความคุ้นชินให้กับเจ้า สำหรับเจ้าข้ารู้ว่าวันนี้มันอาจจะเร็วไป แต่ข้าอยากให้เจ้าเปิดใจ ลองเริ่มใช้ชีวิตเยี่ยงสามีภรรยาด้วยกัน เจ้ายินดีที่จะเรียนรู้ไปกับข้าหรือไม่”
ลู่ผิงมองหน้าไป๋หลินอึ้ง ๆ หัวใจยังคงเต้นแรงอย่างต่อเนื่อง ในใจสับสนวุ่นวายจนพูดอะไรไม่ออก
“เจ้าไม่ปฏิเสธข้า ข้าก็จะถือว่าเจ้ายอมรับ”
ไป๋หลินกระชับอ้อมกอดแน่นพร้อมกับก้มลงไปจูบที่หน้าผากเบา ๆ ก่อนจะประคองร่างบางให้นอนลงไปพร้อมกัน ลู่ผิงในยามนี้ได้แต่นอนตัวเกร็งอยู่ในอ้อมแขนของร่างสูง หัวใจเต้นแรงขึ้นจนแทบจะกระเด็นออกมาจากอก
ไป๋หลินก้มลงไปจุมพิตเบา ๆ ก่อนจะลูบหัวคนตัวเล็กอย่างปลอบโยน
“ข้าเคยบอกเจ้าแล้วไง ว่าระหว่างบุรุษด้วยกัน ไม่ได้น่ากลัวอย่างที่เจ้าคิด "
ไป๋หลินมองตาคนรักด้วยแววตาลึกซึ้งก่อนจะกล่าวถ่อยคำต่อไป
"ที่รักของข้า เจ้าเชื่อใจข้าสักครั้ง ได้หรือไม่”

ซื้อผ่านหน้าเว็ปไซต์ถูกกว่า ios นะคะ

คำเตือน
นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหาเกี่ยวกับความรักระหว่างเพศเดียวกัน และเหมาะสำหรับผู้อ่านที่มีอายุ 18 ปีขึ้นไป อาจมีเนื้อหาที่ไม่เหมาะสมด้านพฤติกรรม ความรุนแรง เพศ และการใช้ภาษาซึ่งต้องใช้วิจารณญาณในการอ่าน
ตัวละคร พฤติกรรม สถานที่ เหตุการณ์ต่าง ๆ ในเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องสมมติที่ผู้เขียนสร้างขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น โดยผู้เขียนไม่ได้มีเจตนาชี้นำ หรือส่งเสริมการกระทำใด ๆ ที่เกิดขึ้นในเรื่อง