200Days ยื้อเวลารัก เล่ม 1

เพราะความไม่สมหวังทุกด้าน ‘ธนัชชา’ จึงเลือกฆ่าตัวตายเพื่อโยนชีวิตเน่า ๆ ทิ้งไป โดยหลงลืมไปว่ายังมีลูกน้อยรอคอยอ้อมกอดของแม่อยู่เบื้องหลัง เมื่อคิดได้ก็สายไปเสีย วิญญาณบาปวนเวียนรอบตัวลูกสาว ‘น้องยิ้มใส’ ถึงสี่ปีเต็ม อยากกอดยามลูกร้องไห้ อยากปกป้องยามลูกถูกปู่รังแก และอยากปลอบโยนยามลูกถูกพ่อแท้ ๆ หมางเมินสักครั้ง หากทำอันใดไม่ได้สักนิด

ถึงลูกจะไม่ได้เกิดจากความตั้งใจ ในฐานะพ่อคนมันต้องทำได้ดีกว่านี้สิ !

“แทนที่จะเอาเวลาไปดูลูก คุณดันเอาเวลามากินเหล้าหวนรำลึกถึงความหลังเนี่ยนะ” น้ำเสียงมาก่อนตัวด้วยซ้ำ พลางปรากฏร่างวิญญาณของธนัชชายืนอยู่ด้านข้าง “ลูกถูกพ่อคุณรังแกร้องไห้จะขาดใจคุณไม่คิดโทรหาลูกบ้างเหรอ”
“.....” ใช่ชายหนุ่มจะได้ยิน เขายังคงจิบเหล้าดูรูปต่อไป
“คุณยู ได้ยินมั้ย โทรหาลูกบ้างสิ” หญิงสาวตะโกนข้างหูทว่ามันเปล่าประโยชน์ “คุณไม่ได้ติดต่อไอ้เหม่งมาหลายวันแล้วนะ”
วิญญาณบาปยังไม่ได้พูดอะไรต่อจากนั้นมากนัก เสียงนายสินผู้เป็นเลขาแทรกขึ้นก่อนจะเดินถือโทรศัพท์เจ้านายเข้ามา
“บอสครับ คุณหนูยิ้มโทรมาครับ”
เจ้าของรีสอร์ตคว่ำหน้ารูปถ่ายลงแลรับโทรศัพท์มาทันที
“รับสิคะ คุณคือกำลังใจเดียวของหนูยิ้มนะ” วิญญาณสาวยิ้มมองอย่างตั้งความหวัง
ทว่าความยินดีของเธอดับวูบ ยุทธภพทิ้งโทรศัพท์ข้างลำตัวยันตนยืนขึ้น อีกทั้งยังเดินออกไปชวนเลขาคุยเรื่องงานเรื่อยเปื่อย
ธนัชชาน้ำตาคลอ ทิ้งกายนั่งลงอย่างเชื่องช้า ทั้งเจ็บใจและเสียใจปะปนมั่วไปหมด
“ถ้าฉันมีชีวิตอีกครั้ง ฉันจะพาลูกไปให้ไกลแสนไกล” หญิงสาวกำหมัดแน่นไปหมด “แต่มันก็เป็นได้แค่ถ้าไง มันเป็นไปไม่ได้ ฉันทิ้งทุกอย่างเอง ทิ้งทั้งชีวิตทิ้งทั้งลูก ฉันต้องยอมรับมันสินะ”
จะต้องร้องไห้อีกสักแค่ไหน ต้องทรมานอยู่เบื้องหลังความตายอีกสักเท่าไร ต้องทนดูลูกร้องไห้ไปถึงไหน เมื่อไหร่ถึงจะหลุดพ้นจากทุกสิ่งจริง ๆ เสียที

ทว่าวันหนึ่งสวรรค์มอบโอกาสให้วิญญาณบาปมีชีวิตอีกครั้ง หญิงสาวไม่ลังเลรีบกอดโอกาสนี้ไว้แน่น แม้จะต้องอยู่ในร่างคนอื่น แม้จะมีเวลาเพียงสองร้อยวัน แม้จะต้องรบรากับความเกลียดชังของยุทธภพและพ่อของเขาก็ตามที การกลับมาคราวนี้เพื่อแก้ไขความผิดบาปทั้งหมด

• สองร้อยวันแด่ความรักของแม่
• สองร้อยวันกับความสัมพันธ์ชายหญิงอันยากจะอธิบาย
• สองร้อยวันสำหรับการจากลาโดยไม่มีสิ่งติดค้าง

#เริ่มต้นใหม่ #แก้ตัวใหม่ #เป็นคนใหม่
#้ถึงจะมีเงื่อนไขเวลาแต่จบดีนะคะ