ฝากฟ้าทะเลฝัน ชุด ดวงใจสี่เหล่าทัพ

“ใจร้าย” เสียงตะโกนจากทางด้านหลังมาทำให้ชลนทีต้องหยุดเดิน แทบทุกสายตาจ้องมองมาที่เอื้องฟ้า เธอหันกลับไปยิ้มและเอ่ยลานายทหารทุกคนที่เหลืออยู่ก่อนจะเดินตามชลนทีไป
“คุณหนูอยากไปไหนเป็นพิเศษไหมครับ” เอื้องฟ้าสะบัดมองเจ้าของคำถามเย็นชานั้น
“เกาะสีชัง...ไปได้ไหม?” หญิงสาวกระแทกเสียงที่ปลายประโยค แววตาของเธอดูโกรธและไม่พอใจเขาทราบดี ต่อให้เป็นทหารหัวใจเข้มแข็งเพียงใดเมื่อเจออะไรที่สะเทือนใจแบบนี้เขาก็รู้สึกว่าตัวเองกำลังอ่อนแอลงได้เสมอ
“ต้องขออภัยครับ ท่านนายพลสั่งให้ผมดูแลคุณหนูเวลาที่อยู่ที่นี่เท่านั้น”
“ถ้าไม่ใช่ที่นี่ก็ดูแลไม่ได้ใช่ไหม” คำถามประชดประชันนั้นหากเป็นพี่ชลก็คงต้องยอมตามใจไปแล้ว แต่ถ้าเป็นนาวาตรีชลนที การเลือกไม่ตอบน่าจะเป็นคำตอบที่ดีที่สุด
“เอื้องอยากไปที่เรือ เรือลำที่นาวาตรีชลนทีประจำการอยู่” เธอเน้นย้ำที่คำว่า “นาวาตรีชลนที” ให้ใครบางคนสะเทือนใจ ก่อนจะก้าวขึ้นรถไปนั่งยังที่นั่งเบาะหลังฝั่งตรงข้ามกับคนขับ