กาลเวลาแห่งรัก

เวลา...ที่เดินไปข้างหน้าไม่ถอยกลับ
คนหนึ่ง...ยิ่งนานยิ่งรัก ยิ่งนาน...ยิ่งผูกผัน ยิ่งนาน...ยิ่งมอบให้ได้ทุกอย่าง
คนหนึ่ง...ยิ่งนานยิ่งแปรผัน ยิ่งนาน...ยิ่งเหินห่าง ยิ่งนาน...คำว่าเรา...ยิ่งจืดจาง
ดั่งคำมั่นสัญญาในวันวาน จึงมีความหมายที่สวนทาง
เมื่อคนที่ยังยึดมั่นในรัก เปรียบมันเหมือนถ้อยคำที่ ‘ผูกมัดหัวใจ’
ส่วนคนหมดรัก ลืมมันไปราวกับใบไม้ที่ ‘ปลิวหายไปตามสายลม’