ขอใจให้รักกัน

การเข้ามารับงานแทนผู้เป็นพ่อของพิรัชต์ ทำให้เลขาสาวอย่างกัญญ์วราต้องปฏิวัติตัวเองใหม่ เพื่อเป็นไม้กันสาวๆ ให้กับเจ้านาย พร้อมปฏิกิริยาทางหัวใจที่เริ่มเต้นไม่เป็นจังหวะยามอยู่ใกล้ๆ กัน


“คุณพี...พอ พอก่อนค่ะ” เธอขยับใบหน้าออกและบอกเสียงตะกุกตะกัก ทำให้สติของพิรัชต์กลับมา เขาผละจากใบหน้าหวานด้วยความเสียดายแต่ยังไม่ยอมปล่อยมือ

“ผมจองไว้แล้ว ห้ามใครมาซ้ำรอยเด็ดขาด ปากนี้สำหรับผมคนเดียวเท่านั้น” เขากระซิบบอกข้างแก้มเนียนและถือโอกาสประทับริมฝีปากไว้อีกหนึ่งตำแหน่ง ขณะที่กัญญ์วราหน้าแดงเรื่อด้วยความเขิน

“คุณพี” หญิงสาวทำได้แต่เรียกเขาแบบงอนๆ เท่านั้น และอดยอมรับกับตัวเองไม่ได้ว่ารู้สึกดีไม่น้อยกับสิ่งที่เกิดขึ้น

“คุณใช้น้ำหอมอะไรหรือเกด” เขาถามยิ้มๆ

“ไม่มีค่ะ เกดไม่ได้ใช้น้ำหอม” เธอตอบ

“แล้วทำไมตัวคุณถึงได้หอมนัก” พูดจบก็สูดลมหายใจเข้าปอดฟอดใหญ่ จมูกของเขาแทบจะชนแก้มของเธอด้วยซ้ำ ทำเอากัญญ์วราเขินอีกรอบ

“คุณพีน่ะ” เธอส่งเสียงกระเง้ากระงอด ขณะที่พิรัชต์หัวเราะขำ

“ผมจะทำให้คุณเลิกเขินให้ได้แล้วเปลี่ยนมาชอบแทน”


ตำนานรักระหว่างเลขากับเจ้านายเหมือนในละครน้ำเน่าจะเกิดขึ้นในชีวิตจริงได้หรือไม่ หรือว่าทุกอย่างจะเป็นเพียงแค่ความฝันที่รอวันตื่นเท่านั้น!


* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *