เสี้ยวปรารถนา

รักคือการให้ มิใช่ครอบครอง
จริงหรือ?
หากปรารถนาเล่า
ควรยอม หรือ ต้องแย่ง! มาให้ได้

++++

คนหนึ่งปรารถนาเพียงได้รัก แม้ไม่อาจครอบครอง
คนหนึ่งปรารถนาเพียงครอบครอง แม้ไม่อาจได้รับรักตอบ
ทว่าอีกคนกลับอยู่อย่างไร้รัก ไม่อาจปรารถนาสิ่งใดเหนือความถูกต้อง

++++

เสียงกรีดร้องที่ดังมาจากห้องนอนของชลันธรทำให้ธิรักถือวิสาสะวิ่งขึ้นไปในทันที ประตูห้องเปิดกว้าง หล่อนเห็นองุ่นยืนนิ่งเอามือปิดปากคล้ายจะกรีดร้อง ความเป็นห่วงชลันธรมีมากจนถลาเข้าไปในห้องทันที

ทว่าภาพที่เห็นกลับสร้างความรู้สึกชาวาบตั้งแต่โคนเส้นผมจนถึงฝ่าเท้า ขนทั่วกายลุกชัน สมองเบลอมึนงงคล้ายคนกำลังสับสนหาหนทางกลับบ้านไม่ถูกจนต้องทรุดกายลงนั่งกับพื้น ก่อนที่น้ำตามากมายจะทะลักทลายออกมาไม่ขาดสาย แต่ท่ามกลางม่านน้ำตานั้นหล่อนเห็นอีกร่างหนึ่งที่สั่นไหวไปด้วยแรงสะอื้น แม้ร่างกายจะชาวาบมึนงง แต่หล่อนก็ต้องพยายามพาตัวเองไปให้ถึงจุดนั้น มุมห้องที่มีร่างเปล่าเปลือยของชลันธรซุกตัวคร่ำครวญร้องไห้ไม่หยุด

“ซี... ไม่เป็นไรนะ ไม่เป็นไร ที่รักอยู่นี่แล้ว ซี... ซีมองที่รักสิ ที่รักอยู่นี้แล้ว”

ธิรักโอบกอดร่างเปล่าเปลือยของชลันธรไว้แน่น ต้องการให้ร่างสั่นเทานี้รู้สึกตัว ใบหน้านองน้ำตาพยักหน้าให้องุ่นเอาผ้ามาคลุมเจ้าของร่างที่ยังคงร่ำร้องจนหล่อนสะท้านไปถึงหัวอก ไม่เพียงชลันธรที่สั่นเทาไปด้วยแรงสะอื้น แต่สำหรับหล่อนเอง ผู้ชายที่เริ่มรู้สึกตัวอยู่บนเตียงก็ทำให้หล่อนสั่นสะอื้นจนคล้ายจะตายเสียให้ได้ เพราะร่องรอยที่เห็นมันฟ้องว่าค่ำคืนที่ผ่านมา ณ ที่แห่งนี้มีมรสุมอะไรเกิดขึ้นบ้าง

หมอนอิงและหมอนข้างสีสวยตกกระจายเกลื่อน ผ้าห่มนวมร่วงมาอยู่ที่พื้นกึ่งหนึ่งและปกปิดร่างสูงใหญ่ที่เปลือยเปล่าอยู่บนเตียงกึ่งหนึ่ง โดยเฉพาะผ้าปูที่นอนยับยู่จนแทบจะเลิกขึ้นมาทั้งแถบเปรอะเปื้อนไปด้วยด่างดวงสีแดงสดและชมพูจางกระจายไปทั่ว นั่นยิ่งตอกย้ำในสิ่งที่เขาทำอย่างปฏิเสธไม่ได้

ธิรักมองภาพร้าวรานหัวใจนั้นผ่านม่านน้ำตา ยิ่งเขาขยับกายพร้อมจะตื่น หัวใจหล่อนยิ่งเต้นแรงรัวเร็ว หล่อนอยากเห็นปฏิกิริยานั้น อยากรู้ว่าเขาจะทำอย่างไรเมื่อเห็นหล่อนอยู่ที่แห่งนี้ เขาจะปฏิเสธหรือเปล่าว่าสิ่งนี้ไม่ได้เกิดขึ้น หรือเขาจะยอมรับกับความจริงที่ไม่มีใครสามารถเปลี่ยนแปลงได้

++++

จิรัฏฐ์เคลื่อนนิ้วมือขยี้ที่ขมับทั้งสองข้างก่อนจะไล่นวดเรื่อยมาตามแนวคิ้วขมวดเข้าหากัน อาการปวดหนึบเหมือนจะส่งตรงมาที่สมองจนสามารถรับรู้ได้ถึงความเครียดขึงบางอย่างของร่างกาย ดวงตาคมเข้มกะพริบถี่เพื่อพาตัวเองให้หลุดพ้นจากโลกของความฝัน ก้าวเข้าสู่โลกแห่งความเป็นจริง

ความฝันเมื่อคืนช่างแสนโหดร้าย ความป่าเถื่อนที่เขาทำลงไปไม่มีผู้หญิงคนไหนจะให้อภัยได้ แม้จะเป็นเพียงฝัน เขาก็ยังอดไม่ได้ที่จะขยะแขยงตัวเอง เพราะในฝันนั้นเขากล้าใช้เรือนร่างของผู้หญิงที่คิดเสมอว่าเป็นน้องสาวมาบำบัดความใคร่ที่บังเกิดขึ้นอย่างมากล้นจนยับยั้งชั่งใจตัวเองไม่ได้

ฝันบ้าๆ นั่น ขออย่าให้หวนมาอีกเลย

แสงสว่างเจิดจ้าทำให้ความง่วงงุนกระจายไปพร้อมๆ กับความเคร่งเครียดจากฝันที่ค่อยทุเลา ดวงตาปิดสนิทค่อยๆ เปิดขึ้น ก่อนจะหรี่ลงเมื่อแสงจ้านั้นเขาไม่อาจสู้ได้ เปลือกตากะพริบถี่เพื่อปรับให้ชินกับแสง และเมื่อดวงตาเปิดกว้าง หัวคิ้วเข้มก็ขมวดมุ่นครุ่นคิด ด้วยสิ่งที่เห็นอยู่นี้ก่อให้เกิดอาการชาวาบไปทั่วร่าง

เริ่มจากเพดานห้องที่เป็นลวดลายกามเทพน่ารักโบยบินหยอกเย้ากันและกันไปมา ผ้าลูกไม้สีขาวสะอาดตาตัดเย็บจับจีบเป็นระย้าคลุมเสาเตียงทั้งสี่เสา

จิรัฏฐ์หลับตาลงอีกครั้งสะบัดศีรษะไปมา เพราะสิ่งที่เห็นไม่ใช่สิ่งที่ควรจะอยู่ในห้องนอนของเขาสักนิด นิ้วมือแกร่งบีบนวดขมับตัวเอง เขาคงยังไม่ตื่น นี่คือฝันซ้อนฝัน

แต่ความเย็นกระทบผิวกาย สัมผัสจากเครื่องนอน และแว่วเสียงร้องไห้ของใครบางคนกลับทำให้ร่างเปล่าเปลือยทะลึ่งลุกขึ้นพรวดในทันที

จิรัฏฐ์กวาดมองไปรอบตัว สมองประมวลเหตุการณ์ ดวงตาปิดลงเพื่อบอกตัวเองว่านี่ไม่ใช่ฝันก่อนจะเบิกกว้างอย่างไม่อยากเชื่อในสิ่งที่เกิดขึ้น เพราะสิ่งรอบตัวที่เห็นจะเป็นอะไรไปได้ถ้าไม่ใช่...

ทั้งหมดยืนยันได้จากมุมห้อง ณ สถานที่ที่มีเสียงร้องไห้

ลูกแก้วสีน้ำตาลสุกใสแสนจะคุ้นเคยคู่นั้นมากมายไปด้วยหยาดน้ำไหลลู่ลงอย่างไม่มีที่สิ้นสุด พร้อมๆ กับแรงสั่นสะอื้นยามหล่อนโอบประคองอีกร่างที่สั่นไหวไปด้วยแรงสะอื้นไม่แพ้กัน

จิรัฏฐ์ส่ายใบหน้าไม่อยากจะเชื่อว่าสิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมดนี้เป็นความจริง ทว่าร่างกายเปล่าเปลือยที่มีเพียงผ้าห่มผืนหนาปกปิดของสงวนไว้อย่างหมิ่นเหม่ รวมทั้งคราบแห่งความใคร่ที่ทิ้งร่องรอยไว้ตามหน้าขาก็เป็นอีกหนึ่งที่ยืนยันว่าทั้งหมดนี้เขาไม่ได้ฝันไป

ความป่าเถื่อนที่เขาทำมันคือความจริงที่แสนจะโหดร้ายและทารุณ

“ที่รัก... พี่ขอโทษ... พี่...”

จิรัฏฐ์พูดได้เพียงเท่านั้นก่อนที่ก้อนสะอื้นลูกโตจะวิ่งขึ้นมาจุกรั้งที่ลำคอ
เขาอยากจะกรีดร้องคร่ำครวญให้เหมือนชลันธรที่ต้องสูญเสียสิ่งที่มีค่าที่สุดด้วยน้ำมือของเขา
เขาอยากจะสั่นสะอื้นให้เหมือนธิรักเพราะคนที่หล่อนรักทำเรื่องชั่วร้ายเลวทรามอย่างที่ไม่มีทางให้อภัยได้
แต่สิ่งที่เขาทำได้กลับเป็นกล้ำกลืนความจริงอย่างร้าวราน เพราะทั้งหมดเกิดขึ้นจากน้ำมือของเขาเอง

++++

‘เสี้ยวปรารถนา’ เป็นนิยายดราม่าเนื้อหาดำดิ่งหัวใจที่สุด บอกเล่าผ่านตัวละครหลัก 3 ตัว เรื่องราวความรักสามเส้า ที่ไม่ได้มีแค่ เรารักกัน ฉันรักเธอ และคนแอบรัก แต่ยังมีครอบครัว หน้าที่การงาน เพื่อน สังคม และทุกสิ่งทุกอย่างรายล้อม ทั้งหมดนั้นทำให้ ‘แค่เรารักกัน’ ไม่เพียงพอ
ผู้แต่งจึงอยากให้ท่านที่สนใจได้ทดลองอ่านตัวอย่างก่อน เพราะเมื่อท่านตัดสินใจซื้อ ผู้แต่งก็อยากให้ท่านได้รับอรรถรสในการอ่านตามที่ท่านคาดหวังไว้ได้มากที่สุด

เพราะเรามีความรัก เราจึงมีจินตนาการ
จำปาลาว - ชนิตร์นันท์