เขาหาว่าฉันเป็น...เจ๊เลี้ยงเด็ก

“ แล้วคืนนี้จะมาที่ร้านมั้ยครับ ”

“ ดูก่อน ถ้าไม่เบื่อก็ไม่ไป ”

“ ไม่อยากมาเจอผมหรอครับ แต่ผมอยากเจอพี่นะ ”
ชายหนุ่มพูดพร้อมใบหน้าอ้อน ๆ ซึ่งขัดกับบุคลิกที่ดูเจ้าชู้ของเขาเหลือเกิน

“ ปากหวานจังนะ ”

“ ยังไม่ลองชิมเลย รู้ได้ไงว่าหวาน ”
เอริกาที่เมื่อได้ยินประโยคชวนให้หัวใจสั่น ก็ถลึงตาใส่ชายหนุ่มไปอย่างแก้เขิน

“ ไม่คุยด้วยแล้ว จะกลับแล้ว ”
เอริกาจึงทำทีเก็บของใส่กระเป๋า พร้อมยื่นมือไปถือแก้วกาแฟที่เหลือเกือบเต็มแก้ว ก่อนจะลุกขึ้นเดินออกจากร้านไปยังรถยนต์ของตัวเอง โดยมีแทนไทเดินไปส่ง

“ กลับดี ๆ นะครับ ไว้เจอกันคืนนี้นะ ”
พูดจบชายหนุ่มก็ยกมือขึ้นโบกมือให้เธอ ก่อนจะรีบเดินไปยังตึกคณะทันที เอริกาได้แต่มองตามหลังเขาไป พลางยกมือขึ้นจับหน้าอกตรงหัวใจที่ตอนนี้กำลังเต้นระรัว