ฝนสั่งรัก

“อ้าว ครูกับลูกศิษย์ เจอหน้ากันไม่มีอะไรคุยกันเลยหรือ” ท่านสมพงษ์เอ่ยขึ้นมาทันที

“ก็ไม่มีอะไรจะคุยนี่ครับ เผอิญผมไม่ถนัดคุยเรื่องธุรกิจเสียด้วย” โยธินตอบคุณตาของเขา

ดอกแรกมาแล้ว ท่านคิดจนแอบขำไอ้หลานชายอยู่ในใจไม่ได้

“นั่นสิค่ะ ถ้าไม่ใช่เรื่องธุรกิจ หนึ่งก็คงไม่มีอะไรจะคุยกับครูสอนฟิสิกส์เสียด้วย เพราะบังเอิญไม่เก่งฟิสิกส์”
ภวิกาสวนกลับทันทีเหมือนกัน

ยกหนึ่งเริ่มขึ้นแล้วสินะ ท่านคิดในใจ

“ก็ชอบโดดเรียน มันจะเก่งไปได้ยังไง” ครูฟิสิกส์ตอกกลับ

“ที่โดดไม่ใช่เพราะเกลียดวิชา แต่เกลียดอย่างอื่น เลยไม่อยากเรียน มีอะไรไหม”
คราวนี้หญิงสาวมองหน้าเขาตรงๆ พูดจาหาเรื่องชัดๆ อย่างนี้ไม่ต้องพูดดีๆกันแล้ว เป็นไงเป็นกัน

“ใจเย็นๆ มีอะไรค่อยๆพูดกัน นี่ครูกับลูกศิษย์หรืออริเก่ามาแต่ชาติที่แล้วเนี่ย”