ห่วง (หนึ่งในรวมเรื่องสั้น สมุดแห่งมนตรา)

“แม่ พ่อ ผมมาแล้ว แม่ครับ”

เสียงกุกกัก ดังจากในครัวแทนเสียงตอบรับ เขาก้าวเท้าไปหลังบ้าน ซึ่งยื่นออกไปเป็นห้องครัว เมื่อถึงแล้วจึงหยุดยืนอยู่หน้าประตูแล้วมองเข้าไป ลมพัดเบา ๆ เข้ามาทางด้านหลังซึ่งเปิดโล่ง ทำให้หม้อสองสามใบ ที่แขวนอยู่ตรงหัวตะปู แกว่งไปมากระทบกันดังกุกกัก ส่วนแม่ของเขานั้นไม่อยู่ในนี้ สมชายมองซ้ายมองขวาจนแน่ใจจึงดึงเท้ากลับมา

ชายหนุ่มหันหลังกลับพลางก้าวไปทางห้องนอน เขามองเข้าไปเห็นมุ้งสีหม่นตลบอยู่ข้างฝา บนพื้นนั้นที่นอนเก่ากับผ้าห่มยู่ยี่กองอยู่ด้วยกัน กลิ่นอับ ๆ ในห้องโชยมา ลมเอื่อย ๆ โชยเข้าตามช่องหน้าต่างที่เปิดไว้ทำให้ชายมุ้งแกว่งไปมาช้า ๆ เมื่อไม่เห็นใคร เขาจึงหันกลับออกมา พร้อมกับมองเห็นปลั๊กไฟ ตรงโคนเสา เขานึกถึงโทรศัพท์ขึ้นมาได้ จึงหิ้วกระเป๋ามาวางไว้ข้างเสาแล้วล้วงโทรศัพท์กับที่ชาร์จออกมาเสียบ มองจนแน่ใจว่าไฟเข้าดีจึงวางไว้บนพื้น พร้อมกับลุกขึ้นยืน แล้วหันกลับไปทางห้องนอน