อุ้มรักเมียขัดดอก

เพราะหนี้ก้อนโตที่มารดาก่อไว้ทำให้ปานชีวาจำใจต้องใช้ร่างกายไปขัดดอกแทน เมื่อเธอเป็นอิสระและหลุดออกมาจากสถานะนางบำเรอแล้ว เธอกลับเพิ่งได้รู้ว่าตนเองกำลังตั้งครรภ์ลูกของเขา หญิงสาวเลือกที่จะไม่บอกใครเพื่อปกป้องชีวิตลูกในท้องเอาไว้

“อื้อ!” หญิงสาวสะดุ้งด้วยความรู้สึกเจ็บ เธอเผลอผลักเขาออกด้วยแรงที่มี

คราวนี้เคลย์ผละออกมามองใบหน้าหวานด้วยสายตาดุดัน “เธอจะเปลี่ยนใจกลับบ้านไปก็ได้นะ”

“มะ...ไม่ค่ะ ฉันไม่เปลี่ยนใจ” ถ้าเธอเปลี่ยนใจ บ้านก็ต้องถูกยึดและคุณแม่ก็อาจจะฆ่าตัวตายเพราะทนรับสภาพแบบนั้นไม่ได้

“ถ้าอย่างนั้นก็อย่าเล่นตัวให้มาก”

“ขอโทษค่ะ”

“อย่าทำอะไรให้ฉันไม่พอใจอีก แล้วฉันสั่งให้ทำอะไรเธอก็ต้องทำเข้าใจมั้ย”

“เข้าใจค่ะ” ปานชีวารีบพยักหน้ารับคำ

“อีกอย่างที่เธอต้องจำเอาไว้ อย่าคิดจะจับฉันด้วยการปล่อยให้ตัวเองท้องเด็ดขาด เพราะฉันไม่อยากมีลูกให้เป็นภาระ แต่ถ้าเธอพลาดท้องขึ้นมา ฉันจะไม่เอาไว้ทั้งแม่และลูกเพราะถือว่าเธอขัดคำสั่งฉัน เธอกับลูกจะมีจุดจบแบบในรูปพวกนี้” เคลย์เปิดรูปในโทรศัพท์ให้หญิงสาวดู

“ค่ะ!” ถ้าเธอมีลูกแปลว่าเธอกับลูกต้องตายอย่างนั้นเหรอ ทำไมเขาช่างโหดร้ายถึงเพียงนี้
.......................

“คุณเคลย์!” ปานชีวาแทบไม่เชื่อสายตาเมื่อเห็นเขาลงมาจากรถ

เคลย์ตรงไปหาหญิงสาวที่เขาต้องการมาคุยเรื่องสำคัญด้วยอย่างตกใจเมื่อเห็นเธอนั่งกุมท้องที่มีขนาดใหญ่ขึ้นจากตอนที่เจอกันครั้งสุดท้ายมากโข หยาดโลหิตที่ไหลเปื้อนลงตามขาของเธอทำให้หัวใจของเขากระตุกอย่างรุนแรง ถ้าเข้าใจไม่ผิดเธอน่าจะกำลังท้องอยู่แน่ ๆ

“เธอกำลังท้องอยู่เหรอปานชีวา”

“ค่ะ แต่ฉันไม่ได้ตั้งใจปล่อยให้ตัวเองท้องเพื่อจะจับคุณนะคะ ได้โปรดอย่าทำอะไรเราสองแม่ลูกเลยค่ะคุณเคลย์ ฉันขอร้องล่ะ” ปานชีวายกมือขึ้นไหว้เขาพลางขยับออกห่างอย่างหวาดกลัว

ให้ตายเถอะ นี่เธอท้องลูกของเขาแต่กลับไม่ยอมบอกเพราะคำขู่พวกนั้นที่เขากุเรื่องขึ้นมาอย่างนั้นเหรอ “ฉันไม่มีทางทำแบบนั้นหรอก เธอต้องไปโรงพยาบาลกับฉันเดียวนี้” เคลย์ช้อนอุ้มร่างบางขึ้นแล้วตรงไปที่รถของเขาก่อนจะสั่งให้ลูกน้องออกรถไปโรงพยาบาลทันที
.......................

“แพท นั่นตุ๊ตาอะไย เค้าอยากได้” เอเคอร์ถามเพื่อนอย่างตื่นเต้น แม้จะพูดยังไม่ชัดก็ตามที

“ไม่ใช่ตุ๊ตา ม๊ากับป๊าบอกว่าเปงน้อน”

“น้อนเหยอ ชื้อมาจากไหน”

ป่าป๊ากับหม่าม๊าของแพททริคเดินมาได้ยินหัวข้อสนทนานั้นเข้าถึงกับกลั้นขำกันทั้งคู่

“แพททริคไม่ได้ซื้อค่ะเอเคอร์ หนูอยากได้น้องแบบแพททริคมั้ยคะลูก” หม่าม๊าถามอย่างเอ็นดู

“อยากได้ฮับ” เอเคอร์ตอบ

“ถ้าอย่างนั้นเอเคอร์ก็ต้องไปขอแดดดี้กับหม่ามิให้ทำน้องให้นะครับ แล้วเดี๋ยวเอเคอร์ก็จะได้น้องแบบแพททริคเลย” ป่าป๊าช่วยเสริม

เด็กน้อยผู้ไร้เดียงสาจำคำพูดนั้นเอาไว้ติดใจจนกระทั่งแดดดี้กับหม่ามิมารับก็รีบบอกทันที

“แด้ดดี้ หม่ามิ เคอร์อยากได้น้อน”