ร้อยพรพรหมลิขิต

ทุกคนมีความชื่นชอบเป็นของตัวเอง แต่เธอที่ชอบและมโนหยามใจพิมพ์ลงเป็นเรื่องราวจนเกิดความเดือดร้อน แต่รสสุคนธ์ก็ได้ชดใช้ให้เขาไปแล้ว
ทว่าเรื่องราวไม่จบเมื่อธราธิปรู้ว่าเจ้าหล่อนหอบลูกในท้องหนี
----------------------------------------------------
“มาทำไมอีก” รสสุคนธ์ยืนกอดอกมองหน้าอีกฝ่ายนิ่ง
“รู้ตัวไหมว่าทำตัวไม่น่ารัก”
“แล้วยังไงคะ ฉันก็ไม่ได้น่ารักสำหรับคุณอยู่แล้ว จะสนใจทำไม”
“นั้นสิ คนไม่นิสัยไม่ดีพรากพ่อพรากลูกต้องถูกลงโทษ”
“หยุดนะคะ จะทำอะไร”
“รอบนี้ไม่ปฏิเสธ?”
รสสุคนธ์นิ่งไป “ออกไปจากบ้านฉันได้แล้วค่ะ”
“ถ้ายังดื้ออยู่อีก พี่ไม่อยู่เฉยแล้วนะ”
“เอาสิ ถ้าคุณทำอะไร ฉันจะแจ้งความไม่ให้คุณเข้าใกล้ฉันอีกเลย”
ธราธิปยกยิ้มมุมปากไม่ได้เกรงกลัวคำขู่ของเธอเลยสักนิด “ลองดูสิ ว่าพี่จะปล่อยให้ลงจากเตียงไปแจ้งความได้ง่าย ๆ”