ความสมเหตุสมผลของความชอบธรรม (การครอบงำ) ตั้งคำถามต่อ 'ความชอบธรรม' 'การครอบงำ และ 'รัฐสมัยใหม่'

เมื่อ 'รัฐสมัยใหม่' ไปกันไม่ได้กับความเป็นธรรมชาติ เพราะการสถาปนารัฐสมัยใหม่ดังกล่าวก็เกิดจากการหนีออกจากสภาวะธรรมชาติ สิ่งที่พอจะทำให้รัฐและกลไกของรัฐสมัยใหม่อยู่ได้ก็คือ 'ความสมเหตุสมผล' และ 'ความชอบธรรม'

'รัฐ' หรือ 'กฎหมาย' จะอยู่ได้ก็ต่อเมื่อ 'ผู้คน' หรือ 'ประชาชน' เห็นว่ามันสมเหตุสมผลแล้วจึงปฏิบัติตาม

แต่ขณะเดียวกัน 'ความสมเหตุสมผล' โดยตัวมันเองแล้วกลับ 'ไม่เป็นกลาง' นั่นก็เพราะมันถูกกำหนดด้วยคุณค่าบางอย่างอยู่ตลอดเวลา ดังนั้น อะไรที่มัน 'ชอบธรรมและสมเหตุสมผล' ก็ต้องถูก 'ครอบงำ' ด้วยอะไรบางอย่างอยู่เสมอ

ธเนศ วงศ์ยานนาวา เขียน 'ความสมเหตุสมผลของความชอบธรรม (การครอบงำ)' ก็เพื่อการทำความเข้าใจเกี่ยวกับความชอบธรรม
┈ ┉ ┈
ความชอบธรรม' ของรัฐไม่อาจดำรงอยู่ได้ โดยปราศจากการตีตราด้วยคำว่าความสมเหตุสมผล เมื่อรัฐต้องการความชอบธรรมเพื่อปกครองประชาชน รัฐจึงพยายามสร้างความสมเหตุสมผลขึ้นมา

ทั้งนี้ในสังคมปัจจุบัน ผู้คนต่างโหยหาและเรียกร้องถึงสิทธิเสรีภาพ ซึ่งไปขัดกับการกระทำของรัฐที่ต้องการควบคุมประชาชนให้อยู่กฎระเบียบบางประการ

คำถามสำคัญคือ ความชอบธรรมหนึ่งหนึ่งจะสมเหตุสมผลหรือไม่ และด้วยวิธีใด ธเนศ วงศ์ยานนาวา เก็บรวบรวมข้อมูลแล้วกลั่นออกมาเพื่อชวนผู้อ่านตั้งคำถามในประเด็นนี้ รวมถึงขบคิดไปกับ 'คำถามพ่วง' อีกด้วย นั่นคือ ใช่หรือไม่ว่าความชอบธรรมข้างต้นจะเป็นเพียงฉากหน้าที่มีเบื้องหลังเป็น 'การครอบงำ'
┈ ┉ ┈