เล่ห์รัก คนเถื่อน

เพี๊ยะ!
“มายุ่งทำไม อ้ายโคนเถื่อน”
“ฉิบหาย นี่ไม่รู้ตัวอีกเหรอว่าจะโดนเอาไปขายซ่องน่ะ” ปกรณ์ตอบพร้อมกับลูบแก้มตัวเองเบา ๆ
“มานเรื่องของฉาน นายม่ายเกี่ยว อย่างนายไม่มีวันด้ายเห็นขาสวย สวย ของฉานหรอก” มีอายืนชี้หน้าว่าให้ชายหนุ่ม
“คำก็คนเถื่อน สองคำก็คนเถื่อน ขาสวย ๆ ไม่มีทางได้เห็นใช่ไหม ผมจะไม่แค่เห็น แต่จะกัดจะขย้ำให้ดู ลองมีผัวเป็นคนเถื่อนหน่อยแล้วกัน คงมันส์พิลึกแน่” ปกรณ์โมโหหญิงสาวขึ้นมาจนติดหมัด เขาหรืออุตส่าห์หวังดีอยากช่วย แต่กลับถูกตบหน้าและหาว่ายุ่ง งั้นเขาขอค่าตบหน้าสักทีละกัน

******

“ได้ ไม่มีปัญหาที่คุณจะไม่ให้ผมรับผิดชอบ ก็ดีเหมือนกัน แต่เรื่องนี้คุณต้องรับผิดชอบผม เพราะผมจะไม่ยอมเสียตัวฟรี ๆ แน่”

*******


เรื่องนี้เป็นเรื่องที่แต่งแยกออกมาจาก พักร้อน ซ่อนรัก ตัวละครมีอากับอีริคเป็นลูกพี่ลูกน้องกัน ทำให้มีเหตุการณ์ที่พาดพิงถึงกันบ้าง แต่สามารถอ่านแยกกันได้ อย่างไรก็ตาม เพื่อความลื่นไหลในการอ่าน ไรท์ขอแนะนำให้อ่านตามลำดับดังนี้
ชีวิตอัศจรรย์ของเซลีน (เบนจามิน - เซลีน)
พักร้อน ซ่อนรัก (อีริค – นารา)
เล่ห์รักคนเถื่อน (ปกรณ์ - มีอา)