Koi wo shirazu kitsune no Renai to Konton – เรื่องวุ่นของจิ้งจอกขาวที่ไม่รู้จักความรัก 03 – ความทรงจำที่ราวกับจิ๊กซอว์

ปัญหาเรื่องของเออร์เทียจบลงแล้ว หลังจากนี้คงไม่มีปัญหาเรื่องเธอตามมาอีกพอสมควรนั่นแหละ ไม่รู้ว่าเพราะอะไรหรอก แต่เหมือนว่าจะมีไม้กันหมาชั้นดีอยู่ด้วยนี่นา เออ...พูดแบบนั้นก็อาจจะเสียมารยาทกับคุณสุมิเระเกินไปหรือเปล่านะ? แต่เอาตามตรง เธอเหมือนไม้กันหมาจริงๆ นั่นแหละ

ในที่สุดผมกับโคยูกิก็ได้กลับไปที่สำนักงาน พูดคุยเรื่องของการแบ่งเงินหรือการทำงานด้วยกันหลังจากนี้ แล้วก็นะ เพราะตกลงกับทีออตไว้ว่าจะโทรคุยกับเขาในทุกๆ คืน ผมก็ต้องแบ่งเวลาไปให้เขาบ้างนั่นแหละ

ถึงจะบอกว่าให้โทรคุยกันทุกคืน แต่ผมก็ไม่รู้นี่นาว่าผมต้องคุยเรื่องอะไรกับเขา ผมคุยเรื่องจิปาถะไม่เก่งนี่นา

สุดท้ายก็ชวนคุยเข้าเรื่องจริงจังเข้า แล้ว...มันก็เป็นจุดที่นำทางให้ผมได้รู้ถึงความลับของเขา

ไม่แค่เท่านั้น โคยูกิเองก็เหมือนจะมีความลับของเขาอยู่เหมือนกัน แล้วยังเรื่องที่เขาสารภาพออกมาอย่างน่าตกใจนั่นว่าตอนเด็กเขาเคยถูกลักพาตัว และคนลักพาตัวเขายังอยู่ที่เมืองนี้

ผมสัญญากับเขาว่าผมจะไปตามคดีนั้นด้วยกัน ถึงมันจะเป็นคดีเก่าแค่ไหนก็เถอะ แต่ทำไมเขาถึงไม่ยอมบอกอะไรและวิ่งออกไปตามหามันคนเดียวล่ะ!?

ช่วยไม่ได้ เขาฝากผมให้จัดการปัญหาอื่นๆ แทนเขาด้วย ผมไม่รู้ด้วยว่าเขาวิ่งไปที่ไหน ก็เอาตามนั้นก็แล้วกัน

แต่พอผมไปหาคุณสุมิเระเพื่อรายงานปัญหาต่างๆ กลายเป็นว่ามันทำให้ผมนึกได้

บางทีผมอาจจะรู้ก็ได้ว่าโคยูกิไปที่ไหน

แล้วความทรงจำพวกนั้นมันคืออะไรกัน?