อาถรรพ์เลข 7

ตอน 7ขวบแม่จากไปไม่มีวันกลับ พออายุ17 พ่อก็มาจากไปอีกคน แถมพอ27ถ้วนๆ จะฉลองครบรอบ7ปีที่คบกับแฟนก็มาเห็นคาตาว่า แฟนนอกใจใครว่าเลข7 ไม่มีอาถรรพ์ เธอขอเถียงสุดใจ

*****
คู่รักหนุ่มสาวที่คบกันมานานถึง7ปี ด้วยความรักและความผูกพันกันที่มีต่อกันอย่างลึกซึ้ง มือที่จับกันเอาไว้ได้ผ่านอุปสรรคมาหลายครั้ง แต่ครั้งนี้ต้องสั่นคลอนเมื่อมีคนปล่อยมือ

******

หญิงสาวกระชับช่อดอกลิลลี่สีขาวในอ้อมแขน มืออีกข้างหยิบคีย์การ์ดมาแตะประตูเปิด ยิ้มบางๆเมื่อคิดว่าเดี๋ยวคงได้เจอกันและเขาคงแปลกใจที่พบเธอ ทั้งที่นัดหมายจะไปฉลองวันครบรอบ 7ปีที่คบหาเป็นแฟนกันในวันพรุ่งนี้

อากาศเย็นฉ่ำกระทบผิวหน้าเมื่อประตูเปิดออก หญิงสาวเดินแผ่วเบาเข้าไปห้องนั่งเล่น แต่ไม่เจอแฟนหนุ่ม

หรือว่ากำลังอาบน้ำ?

กานต์ระวีนิ่วหน้าเมื่อเห็นรองเท้าส้นสูงของผู้หญิงถอดวางคู่กับรองเท้าเขา หัวใจเธอเต้นแรงขึ้นใบหน้าหวานขาวเผือดเมื่อเริ่มจินตนาการไปไกล

หญิงสาวมาหยุดยืนหน้าห้องนอนใหญ่ที่เธอมาค้างบ่อยครั้ง มือกระชากประตูเปิดแรง เพื่อพิสูจน์ว่าสิ่งที่เธอคิดในหัวอย่างเลวร้ายนั้นถูกหรือผิด

ระวี!

เสียงเรียกอย่างตกใจของคนในห้องเมื่อหันมาเจอหญิงสาวร่างเล็ก ยืนหน้าซีดตาแดงก่ำมองภาพตรงหน้าที่คิดเป็นอื่นไปไม่ได้

ทิวากรผละจากเตียงที่กำลังจับไหล่ของผู้หญิงหน้าตาสวย ผิวขาวผ่องนุ่งผ้าเช็ดตัวผืนเดียวที่กำลังหลุดลุ่ยหมิ่นเหม่โชว์หน้าอกอวบ

ก้อนสะอื้นวิ่งขึ้นมาจุกที่คอ ไม่คาดคิดว่าการมาเซอร์ไพรส์แฟนหนุ่มที่คบกันมานานจะทำให้เธอเจ็บปวด ตกใจ และประหลาดใจได้มากกว่าเขา

"ทิวา"
เธอครางเสียงแผ่ว ริมฝีปากสั่นระริกอับจนด้วยถ้อยคำจะเอ่ย

"พวกคุณไปคุยกันเถอะ"

เสียงหวานหยดของบุคคลที่สามเอ่ยบอกเมื่อเห็นอาการของคู่รักที่ยืนจ้องหน้ากันด้วยแววตาเจ็บปวด

"ยังมีอะไรต้องคุยกันอีกหรือ"


****
หมายเหตุ :เปลี่ยนปกนิยาย+ เพิ่มคำโปรยเนื้อหาคงเดิมค่ะ