หวานคอเสือ

นิยายเรื่องนี้ เป็นภาคต่อจาก เนื้อ(นุ่ม)เข้าปากเสือ เรื่องราวระหว่างซีฮันและลี่มี่ ของสาวของลี่หยาง
ความทรงจำในวัยเยาว์ ทำให้ไม่อาจลืมเลือน หวังได้พบเจอกันอีกครั้ง แต่ระหว่างเส้นทาง เกิดการเข้าใจผิด กว่าทุกอย่างจะลงเอยด้วยดี เกือบสายจนเกินไป
---------------------------------------------------------------------------------------
สองมือเล็กดันอกกว้างทันทีที่รู้สึกถึงอันตราย แล้วก็ต้องตะลึงนิ่งงัน เมื่อมือใหญ่สอดไปที่ต้นคอ ริมฝีปากสีแดงประทับลงมาที่ริมฝีปากอวบอิ่มสีชมพูรวดเร็ว ดวงตากลมโตเบิกกว้างอย่างตื่นตระหนก สองมือเล็กผลักดันอกกว้างแรงขึ้น แต่เป็นตนเองถูกดันจนแผ่นหลังบอบบาง แนบไปกับโซฟา
‘จูบแรกของฉัน’
ใบหน้าขาวอมชมพูสะบัดหนี แต่ก็ถูกรุกไล่ติดตาม ต้นคอเล็กถูกมือใหญ่ดันให้แหงนเงย เพื่อรับรสสัมผัสมากขึ้น จูบดุดันเร่าร้อนรุนแรง ข้อมือเล็กทั้งสองที่ต่อต้าน ถูกมือใหญ่อีกข้างรวบไว้
จากรุนแรงเริ่มนุ่มนวลอ่อนโยน จนผู้ที่ไร้ซึ่งประสบการณ์เคลิบเคลิ้มคล้อยตามโดยไม่รู้ตัว ดวงตาที่ตื่นตระหนกค่อยหลับลง ยินยอมแต่โดยดี ริมฝีปากอวบอิ่มเผยอน้อยๆ ราวเชิญชวน เสือหนุ่มกลัดมันไม่รอช้า ที่จะเข้าลิ้มลองความหวานนุ่มลิ้น
------------------------------------------------------------------------------------
ปอร์เช่ คาเยนน์เลี้ยวเข้ามา ร่างเพรียวบางก็ลุกขึ้นยืนด้วยความตื่นเต้น มองร่างกำยำสูงใหญ่ก้าวลงมา เท้าเล็กที่กำลังเดินไปหาชะงักงัน รอยยิ้มกว้างค่อยหุบลง เพราะไม่ได้มีแต่ชายหนุ่มที่ลงมาเพียงลำพัง แต่มีร่างเล็กที่ก้าวตามลงมา เกาะที่ท่อนแขนกำยำอย่างแนบชิด ราวต้องการประกาศว่ามีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้ง
ดวงตากลมโตจ้องมองนิ่ง โดยที่สองร่างเดินผ่านไป ราวคนไม่รู้จัก ใบหน้าขาวอมชมพูหันมองตาม สองมือเล็กกำแน่น รู้สึกหัวใจถูกบาดลึก เจ็บร้าวไปหมด
ร่างเพรียวบางยืนนิ่งอยู่ที่เดิม มองซีฮันและร่างเล็กทักทายผู้กำกับ ริมฝีปากอวบอิ่มสีชมพูเม้มแน่น ความดีใจทั้งหมดจางหายภายในพริบตา สิ่งที่เข้ามา คือความเจ็บปวดรวดร้าว ก่อนที่น้ำตาจะไหล ก็เงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า สูดหายใจอย่างแรง กระพริบตาหลายครั้ง เพื่อยับยั้งอารมณ์ความรู้สึก ไม่ต้องการให้ใบหน้าที่ถูกแต่งแต้ม ต้องเลอะเทอะไปด้วยคราบน้ำตา
คงไม่ต้องหาคำตอบอะไรอีกแล้ว ทุกอย่างชัดเจนอย่างมาก ทุกอย่างที่เคยสวยงาม พังทลายในชั่วพริบตา... ก็แค่ผู้ชายหลายคนที่หาความสนุก คิดเพียงเท่านั้น ริมฝีปากอวบอิ่มที่เม้มแน่น ค่อยคลายออก พยายามฝืนยิ้มออกมา
-----------------------------------------------------------------------------------------

##ฝากติดตามผลงานของทองไพลินตลอดไปด้วยนะคะ รักผู้อ่านที่น่ารักทุกท่านเลยค่ะ ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นและกำลังใจที่ดีเสมอมาค่ะ##