Trap Evil กับดักร้อน กับดักร้าย

จะเรียกว่าพรมลิขิตหรือว่าเป็นเพราะฉันซุ่มซ่ามกันแน่ ที่ทำให้ฉัน "บุหลัน" ต้องไปเจอกับผู้ชายที่แสนร้ายกาจและเอาแต่ใจคนนั้น เขาคือ "ภูเบศ" ผู้ชายที่พรากเอาทั้งร่างกายและหัวใจของฉันไป

“อ่ะ”
ขณะที่ฉันกำลังคิดอะไรเพลินๆอยู่นั้น หลังฉันก็เหมือนมีอะไรไต่อยู่ อย่าบอกนะว่า
“กรี๊ด!”
แมงมุมแน่ๆ ตัวใหญ่ด้วยมันกำลังไต่ อยู่ในเสื้อฉัน ฉันเลยร้องออกมาเสียงดัง ทำให้ผู้ชายที่นอนซุกหน้าอยู่ซอกคอฉันลุกขึ้นมานั่งแล้วมองหน้าฉันด้วยท่าทางที่ดูตกใจนิดๆ ส่วนฉันตอนนี้กลัวจนน้ำตาไหลแล้ว
“เป็นอะไรของเธอ”
เขาพูดแล้วสำรวจดูสิ่งผิดปรกติทั่วร่างฉัน
“แมงมุม”
ฉันพูดออกมาแต่ไม่กล้าขยับตัว ก็คนมันกลัว กลัวว่ามันจะต่อยเอา
“ที่ไหน ไม่เห็นมีเลย”
เขาพูดแล้วมองดูทั่วๆเตียงที่เรากำลังนอนอยู่
“มันอยู่ในเสื้อฉันเมื่อกี้ยังไต่อยู่บนหลังฉันอยู่เลย คุณช่วยเอาออกไปได้ไหม”
ฉันพูดออกมาด้วยความเร็วแสงจนแทบจะจับใจความสำคัญไม่ได้ ใบหน้าของผู้ชายคนนั้นเมื่อกี้ยังดูตกใจอยู่เลย แต่ตอนนี้เขากลับทำหน้าตำหนิฉัน คือ ฉันทำอะไรผิดเหรอ
“ยัยเอ๋อ เมื่อกี้มือฉันเอง”