โซ่รักเมียชัง

นายแพทย์ "สงคราม" กำมือแน่นเข้าหากันเมื่อได้รับที่ "ตรวจครรภ์" หลังจากเซ็นใบ "หย่า" ให้ภรรยาชังของตนอย่าง "แสนรัก" เสร็จ และคิดเหรอว่าการหย่าครั้งนี้เขาจะยอมรับและปล่อยให้เธอ "อุ้มท้อง" ลูกของเขาไปซบอกผู้ชายอื่น ไม่มีทาง!
++++++
“เราทำสัญญากันดีกว่าค่ะ เพื่อที่จะได้ง่ายตอนหย่ากัน และคุณสงครามจะได้ไม่ทำผิดสัญญา เดี๋ยวก็บอกว่าเป็นโมฆะอีก ฉันไม่ไว้ใจคุณค่ะ” แม้ว่าเธอจะหวังให้เขา ‘รัก’ ตนเองเหมือนที่ตนเฝ้าแอบรักเขามานาน แต่ก็คงจะเป็นไปได้ยาก เพราะเขาจำเธอไม่ได้ จำไม่ได้ว่าครั้งหนึ่งเคยเจอกัน
“หัวหมอ แต่ลืมไปรึเปล่าว่าเธอมีผัวเป็น ‘หมอ’ ฉันไม่ทำสัญญาอะไรทั้งนั้น ส่วนเรื่อง ‘เซ็กซ์’ ฉันยังยืนยันคำเดิมว่าฉันต้องการ ‘เอา’ กับเธอแสนรัก” เขาพูดออกมาตรงๆ พร้อมผลักร่างน้อยให้ล้มไปกับเตียงนอนแล้วตัวเองก็เคลื่อนไหวรวดเร็วมาคร่อมทับ
“คะ...คุณจะทำอะไรคุณสงคราม!” สองมือน้อยเท้ายันอกของคนคร่อมทับตนเองเหนือร่างไว้
“ก็ทำให้เธอเป็น ‘เมีย’ ฉันยังไงล่ะ เมื่อคืนฉันน่าจะ ‘ลักหลับ’ เธอแสนรัก แต่ตอนนี้ก็ได้ เพราะฉันพร้อมแล้ว” ใช่ นี่คือสิ่งที่แปลก ปกติเขาไม่ตื่นตัวไวแบบนี้ แต่กับแสนรักและภาพเมื่อคืนนี้ทำให้เขาปวดร้าวเกร็งท่อนเนื้อจนควบคุมตัวเองไม่ได้และตอนนี้มันก็ดุนดันเป้ากางเกงจนปวดหนึบ
++++++
“ของขวัญในวัน ‘หย่า’ ค่ะคุณสงคราม” เธอส่งยื่นที่ทดสอบการตั้งครรภ์ให้สามีที่เป็นอดีตสามีอยู่ข้างตน
สงครามขมวดคิ้วมองสิ่งที่แสนรักส่งมาให้ตนเองก่อนจะรับมันมา พอเห็นว่ามันคือที่ทดสอบการตั้งครรภ์ เขาก็โกรธมาก
“เธอหลอกให้ฉัน ‘หย่า’ งั้นเหรอแสนรัก” เขากำที่ทดสอบการตั้งครรภ์แน่นด้วยความโกรธ อีกมือกำใบหย่าแน่นจนมันยับจะขาดคามือ
“เป็นคุณสงครามที่ต้องการเองต่างหากค่ะ ขอตัวนะคะ ฉันจะแวะหาเพื่อนก่อนถึงจะกลับไปเก็บของที่บ้านของคุณค่ะ” ตอนนี้ใบหน้าของแสนรักไร้ความรู้สึกและการที่เธอมีสีหน้าไร้ความรู้สึกนี่แหละทำให้สงครามคว้าข้อมือเล็กกระชากดึงไปยังรถของตัวเองที่จอดอยู่
“กลับไปคุยกันที่บ้านเรื่อง ‘ลูก’ และเรื่อง ‘หย่า’ วันนี้ถือว่ามันไม่เคยเกิดขึ้นก็แล้วกัน” แม้จะเซ็นใบหย่าไปแล้ว แต่เขาไม่มีทางปล่อยแสนรักที่อุ้มท้องลูกเขาออกไปจากกรงของเขาแน่นอน
“ปล่อยฉันนะคุณสงคราม! ปล่อยฉัน! ช่วยด้วยค่ะ ช่วยฉันด้วยค่ะ” แสนรักตะโกนร้องขอความช่วยเหลือคนที่เดินผ่านตนเองและเขา ทุกคนก็มองมาทางตนเอง แต่สงครามก็ตะโกนบอกคนที่จะเข้ามาช่วยไปว่า “เรื่องของผัวเมีย อย่ายุ่ง!” แล้วทุกคนก็หยุดเท้าที่จะเดินมาหาทั้งสองโดยอัตโนมัติ
“เราหย่ากันแล้วค่ะ ใบหย่าก็อยู่ในมือเขาค่ะ” แสนรักยังคงไม่ยอมแพ้ แต่สงครามก็ตะโกนออกมาเสียงดัง
“อย่ายุ่งเรื่องผัวเมียจะดีกว่าครับ” เมื่อเห็นว่าคนกำลังจะเข้ามาช่วยแสนรักอีกครั้ง เขาจึงตะโกนออกมาเสียงดังพร้อมเดินมาถึงรถที่จอดอยู่แล้วจัดการเปิดประตูยัดร่างน้อยเข้าไปในรถพร้อมสั่งกำชับว่า “ถ้าเปิดประตูออกมาแล้วฉันจับได้ ฉันจะจูบเธอตรงนั้นและไม่สนด้วยว่าจะมีคนมากคนน้อยและบางทีฉันอาจจะมี ‘เซ็กซ์’ กับเธอให้คนพวกนั้นดูก็ได้ ฉันทำจริงไม่ได้ขู่” น้ำเสียงเข้มห้วนทำให้แสนรักที่กำลังจะเปิดผลักประตูหยุดมือแล้วรัดเข็มขัดนิรภัยทันที ด้วยเดาอารมณ์ของหนุ่มใหญ่ไม่ถูก
ใบหน้าของสงครามเต็มไปด้วยความโกรธ สันกรามของเขาปูดโปนจนเห็นได้ชัดและยิ่งไปกว่านั้นมีเสียงกัดฟันดังลอดออกมาจากปากหนาด้วย ตอนนี้แสนรักไม่กล้าพูดอะไร เธอเอาแต่นั่งจิกเกร็งเท้า สวดมนต์ให้ตัวเองปลอดภัย เพราะตอนนี้สงครามขับรถเร็วมาก

ปล.นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นเพื่อความสนุกเท่านั้นนะคะ

#คิดหื่นเชิญเสพ

ณิการ์(ยักษ์)

***ซื้อหน้าเว็ปจะราคาถูกกว่าซื้อผ่านระบบแอปเปิ้ลนะคะ***