สายใยซ่อนรัก

มือหนาซึ่งเคยประคองกอดเธอแนบแน่น บัดนี้วางทาบอยู่บนเอวบางของผู้หญิงคนนั้น คนที่เธอแทบไม่มีอะไรไปเทียบได้ ริมฝีปากหยักหนาซึ่งเคยสอดแทรกเข้ามาลิ้มรสความหอมหวาน บัดนี้ประทับจูบลงบนขมับของหญิงสาวซึ่งมีฐานะเป็นว่าที่คู่หมั้นอย่างอ่อนโยน ประหนึ่งหญิงสาวเป็นแก้วคริสตัลล้ำค่า ไม่อาจปฏิเสธได้เลยว่า สองร่างที่ยืนเคียงกันนั้นเหมาะสมกันราวกิ่งทองใบหยก แล้วดอกไม้ริมทางเช่นเธอจะสะเออะไปยืนเคียงคู่เขาได้อย่างไร

ตัวอย่าง...

“คุณใหญ่อย่าค่ะ…”

ร่างอ่อนนุ่มพยายามถดกายออกจากความรู้สึกหวาบหวาม ด้วยรู้ว่าไม่เหมาะสม เธอมาที่นี่ในฐานะพนักงานคนหนึ่ง หากใครรู้เข้า คงไม่รอดพ้นคำนินทาจากคนในบริษัท

“อย่าอะไร อย่าหยุดรึเปล่าฮึ” เสียงห้าวทุ้มดังชิดริมใบหู มือหนาลูบไล้ขาเรียวสวยอย่างชื่นชม หลงไหล คนตัวบางช่างยั่วยวนใจเขาเหลือเกิน เขาไม่เคยรู้สึกพึงพอใจใครเท่าเธอมาก่อน ผู้หญิงตัวเล็กๆ ที่บังเอิญพบปะกันในที่ประชุมเพียงครั้งเดียว หัวใจแกร่งกระตุกยามเงยขึ้นมาสบตากับเจ้าของเสียงนุ่มละมุน และก็ไม่ผิดหวัง สุ้มเสียงอันไพเราะเหมาะเจาะกับใบหน้าสวยหวานราวกับพระเจ้าสรรสร้าง

คืนนี้เขาต้องได้เธอความคิดนี้ผุดขึ้นมาในหัว ตากวางฉายแววตระหนกยิ่งทำให้เขาต้องการ และเมื่อเขาต้องการสิ่งใด เขาต้องได้!

“หยุดเถอะนะคะ บัวขอร้อง มันไม่เหมาะสม” เสียงหวานสั่นเครือ แม้ในใจจะไม่อยากให้เขาหยุด แต่เมื่อนึกถึงสิ่งที่จะตามมา บูรณิมาจำต้องหักห้ามใจ เธอไม่อยากเป็นผู้หญิงไร้ค่า ไร้ยางอายในสายตาใคร

เขาควรค่าอยู่ในความฝัน ไม่ใช่ชีวิตจริง

แล้วเธอก็ไม่ใช่ซินเดอเรลล่า เป็นเพียงแค่ผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่ง


#นิยายเรื่องนี้เคยตีพิมพ์กับสนพ.ทัชแล้วนะคะ