เปื้อนรักซาตาน

ชีรี่ย์นี้เป็น1 ในชุดสุภาพบุรุษซาตาน

#แก้ไขแล้ว
"นี่เธอใส่อะไรลงไป!"น้ำเสียงดุดันเอ่ยถามพร้อมหายใจติดขัด ปานดาวเห็นท่าทางชายหนุ่มอย่างนั้นก็สั่นกลัวไม่น้อย
"ฮึกฮือ ปานขอโทษคะคุณอาทิตย์ ปานขอโทษ!"เสียงสะอื้นไห้ดังออกมาเมื่อเห็นว่าชายหนุ่มเซล้มลงไปกองกับพื้น ร่างบางอรชรก็รีบไปรับไว้ทันที
ในตอนนี้ร่างกำยำแน่นิ่งไปเสียแล้วปานดาวคิดว่าชายหนุ่มคงตายไปแล้วความเสียใจก็ผุดขึ้นมา เธอไม่รู้ว่ายาที่กวินฑามอบให้เธอเป็นยาชนิดใด แต่ฟังจากที่ชายหนุ่มพูดไว้คงเป็นยาที่ทำให้ตายแน่นอน
มือเรียวสวยสั่นเครืออย่างเห็นได้ชัดก่อนจะยกขึ้นมาจับใบหน้าหล่อเหลาไว้นิ่ง เธอยอมรับผิดทุกอย่างกับสิ่งที่ตนเองทำลงไป มืออีกข้างของหญิงสาวเอื้อมไปจับมือหนาเอาไว้ด้วยใจปรารถนา
"ปานรักคุณนะคะ ปานขอโทษที่ทำแบบนี้ ไม่ต้องห่วงปานจะตายตามคุณไปเอง"หญิงสาวเช็ดน้ำตาออกจากใบหน้าสวยก่อนจะค่อยๆ โน้มหน้าลงไปจุมพิตริมฝีปากหยักหนาได้รูปของสุริยะด้วยความรัก หญิงสาวหยิบซองยาขึ้นมาก่อนจะกรอกใส่ปากของตนเองทันทีอย่างไม่คิดลังเลอะไร แต่ทว่าพอได้ลิ้มรสสีหน้าของหญิงสาวก็เปลี่ยนไปทันทีที่รสชาติยาในนี้เหมือนน้ำตาลไอซิ่งไม่มีผิด
"นี่มัน!"
"เธอคิดว่าฉันโง่ขนาดนั้นเลยเหรอปานดาว!"เสียงดุดันเผยออกมาก่อนจะกระชากร่างบางอรชรเข้าหาตนด้วยแรงของชายหนุ่มร่างกำยำสิ่งที่เขาทำ ทำให้ปานดาวเจ็บจี๊ดขึ้นมา
"เธอกล้าทรยศฉันงั้นเหรอปานดาว เคยบอกแล้วใช่ไหมว่าฉันเกลียดอะไรมากที่สุดในชีวิต!"น้ำเสียงดุดันของสุริยะเอ่ยออกมาพร้อมสายตาร้ายๆ ของชายหนุ่มที่จ้องมองมายังหญิงสาวที่ในยามนี้พยายามดิ้นให้หลุดพ้นจากชายหนุ่ม เธอไม่รู้ว่าทำไมทุกอย่างถึงได้กลายเป็นแบบนี้ไปได้
"ฉันรู้ว่าเธอมาที่นี่เพราะอะไร มันสั่งให้เธอมาฆ่าฉันเธอก็ทำงั้นเหรอ!"
"ฮึกฮือ ปานเจ็บนะคะ!"แรงบีบข้อมือทำให้หญิงสาวรู้สึกเจ็บจี๊ดไปทั่วร่าง รอยยิ้มเย้ยหยันของชายหนุ่มเผยออกมาก่อนจะจ้องมองใบหน้าสวยพร้อมนึกถึงคำพูดของหญิงสาวก่อนหน้านี้
"รักฉันแต่ก็ทรยศฉัน หึ! ฉันจะทำให้เธอรู้ว่าจุดจบของคนทรยศมันเป็นยังไง!"
"กรี๊ด!"แรงเหวี่ยงของชายหนุ่มทำให้หญิงสาวเบิกตาโตกว้าง ปานดาวพยายามตะเกียกตะกายลุกขึ้นจากโซฟาตัวหรูในห้องทำงานของชายหนุ่ม เพียงเห็นร่างกำยำปลดกระดุมเสื้อเชิ๊ตสีดำออกสีหน้าตื่นตระหนกของหญิงสาวก็เผยให้เห็น ถึงแม้ว่าเธอจะรักเขามากแค่ไหนแต่ใช่ว่าชายหนุ่มจะมาทำแบบนี้กับเธอได้
"อย่านะคะ อย่าทำปานเลยนะคะคุณอาทิตย์ปานขอร้อง!"เธอจะลุกขึ้นวิ่งหนีแต่ทว่ามือหนาของสุริยะกับกดร่างเธอไว้เขาลุกขึ้นนั่งทับตัวของหญิงสาวพร้อมเอื้อมมือมาบีบคางมนเอาไว้แน่น
"ก็ร้องดังๆ สิ ร้องให้ไอ้กวินฑารับรู้ว่าแผนของมันไม่ได้เรื่อง!"เธอไม่คิดว่าชายหนุ่มตรงหน้านี้นะดูใจร้ายมากขนาดนี้ สุริยะจ้องมองเธอแทบจะฆ่าให้ตายคามือได้ ยามที่ชายหนุ่มเอื้อมมือมากระชากชุดที่เธอสวมใส่อยู่ความเจ็บปวดก็ก่อเกิดในใจของหญิงสาวทันที
"ฮึกฮือ คุณอาทิตย์ปานเจ็บ อย่าทำแบบนี้กับปานเลยนะคะ" คนตัวเล็กร้องไห้อ้อนวอนขอร้องให้อีกคนปล่อยเธอไป แต่ทว่าคำขอของเธอไม่ได้ผลเลยสักนิด สุริยะกระชากชุดเธอจนขาดออกจากกันพร้อมปาทิ้งอย่างไร้เยื่อใย
"เจ็บสิดี เพราะฉันอยากให้เธอรู้สึกอย่างนั้น!"สิ้นเสียงดุดันใบหน้าหยาบก็โน่มลงไปซุกไซ้ลำคอขาวผ่องพร้อมขบกัดจนความเจ็บปวดแล่นสู่ร่างกายของหญิงสาว รอยกัดแดงก่ำเผยให้เห็นคนกระทำยกมุมปากก่อนจะรู้สึกสะใจที่หญิงปานดาวร้องดิ้นไม่เป็นท่าแบนนี้