เมียเก็บที่ไร้ค่า

‘ลูก’ สำหรับเขาคือ ‘มารหัวขน’ ที่ไม่ต้องการ เธอจึงเลือกที่จะเก็บเอาไว้ ลูกที่เกิดจากความรักของเธอเพียงคนเดียว เขาไม่สมควรจะเป็นพ่อของลูกเธอสักนิด!

……….

“พี่ริช ชมพูท้อง ท้องกับพี่ริช”
“เมื่อกี้เธอพูดว่าอะไรนะ!”
ท่านประธานหนุ่มหน้าซีดเผือก ช็อคหนักจนแทบไม่ทันตั้งตัว สีหน้าคมสันบูดบึ้งตึงมากกว่าเดิม ไม่มีสีหน้าท่าทีดีใจอย่างที่หญิงสาวคาดคิดเอาไว้
“พี่ริช พี่ริชไม่ดีใจเหรอคะ ชมพูผิดเองที่วันนั้นลืมกินยาคุมที่พี่ริชเอามาให้ แต่เขาเกิดมาแล้ว ชมพูสัญญาว่าจะดูแลเขาให้ดีที่สุดเลยค่ะ”
“ฉันจะดีใจได้ยังไง กล้าดียังไงถึงได้ปล่อย ‘มารหัวขน’ ขึ้นมา ชมพู”
ภูริชรีบเข้ามาหาอดีตเมียเก็บที่ไม่ต้องการด้วยแววตาแข็งขึง ชมพูเพิ่งเคยเห็นเขาโกรธจริงจังเป็นครั้งแรก ช่างน่ากลัวเหลือเกิน
“มะ มารหัวขน?! พี่ริชจะไม่ยอมรับลูกของพี่ริชเลยเหรอคะ”
“ไปเอาเด็กออกซะ! ฉันไม่ต้องการเด็กที่เกิดจากเมียเก็บอย่างเธอ”