หมื่นฟ้าใต้เงาจันทร์

"พิณพร" ยอมอยู่ในสถานะคู่นอนของเขามาตลอด เพราะหวังว่าสักวัน "หมื่นฟ้า" จะหันมามองตนเองบ้าง แต่นานวันเข้าก็รู้ว่าคิดผิด
ใจของเขาไม่เคยมีเธออยู่เลย อีกทั้งยังมีคุณหมอฟันคนสวยเข้ามาแทรกกลาง บางทีเธอคงต้องกลับไปอยู่ที่เดิมของตน
ตรงที่ไม่มีเขา...
.
.
.
รถยนต์ของหมื่นฟ้าจอดอยู่สนามหญ้ากว้าง กรงเหล็กตรงหน้ากั้นไว้เพราะเป็นเขตรันเวย์ของสนามบิน มือหนายกขึ้นมาดูนาฬิกาพบว่าใกล้ถึงเวลาที่พิณพรจะไปจากประเทศไทยแล้ว ดวงตาเรียวแดงก่ำไม่คิดว่าวันนี้จะมาถึงเร็ว
ไม่ได้ไปบอกลาต่อหน้ามามองเครื่องบินลำที่เธอนั่งก็ยังดี เขาทำเรื่องลางานช่วงเช้าไว้เป็นสัปดาห์แล้ว แต่ไม่ได้บอกเพื่อนว่ามาทำธุระอะไร
ร่างหนาเงยหน้ามองท้องฟ้ายามเห็นเครื่องบินที่วิ่งบนพื้นแล้วค่อยยกตัวสูงขึ้นเคียงท้องฟ้า ไม่รู้ว่าใช่ลำที่เธอโดยสารหรือเปล่า แต่เขาก็เอ่ยพร้อมรอยยิ้มแสนเศร้า พร้อมทั้งอวยพรเสียงนุ่มที่ไม่เคยได้พูดกับเธอสักครั้ง
“โชคดีนะเพลง”
รักของเขากำลังล่องลอยหลุดไป หมื่นฟ้าเลือกจะอยู่ใต้เงาจันทร์ ไม่เคยได้มองหญิงสาวแบบเต็มตาสักครั้ง วางเธอเป็นเพียงคนแก้เหงา จนวันนี้ที่ได้ลิ้มรสการสูญเสียอย่างแท้จริง
จึงได้รู้ว่ามันเจ็บมากแค่ไหน...