รักเก็บไว้แต่ในใจ

“แม่ มายังไงครับเนี่ย?”
ฉัตรสินีได้ยินเสียงของเจ้าของบ้านดังขึ้น บอกให้รู้ว่ามีแขกมาเยือนโดยไม่ได้ทราบล่วงหน้ามาก่อน หล่อนกำลังล้างจานอยู่ในครัวก็หันขวับออกไปมองที่โถงรับแขกซึ่งอยู่ถัดจากโต๊ะอาหารไปเล็กน้อย
“แม่ก็มาดูให้เห็นกับตาน่ะสิ ยายปลาน่ะบอกแม่ว่าตรีมีแฟนแล้ว อยู่ด้วยกันที่บ้านในกรม ทำไมไม่เห็นตรีเคยบอกแม่ ไหนมาขอดูหน้าว่าที่ลูกสะใภ้หน่อยซิ อยู่ที่ไหน”
ฉัตรสินีตกใจไม่แพ้เจ้าของบ้าน หล่อนใช้ชีวิตอยู่ในเงาของบ้านหลังนี้มานานโดยที่ไม่ได้ข้องเกี่ยวหรือพูดคุยกับใครมากนัก จะมีสนทนาพาทีกับเพื่อนบ้านที่เป็นแม่บ้านอยู่ในโซนที่เป็นเหมือนทาวเฮ้าส์อยู่บ้างแต่ก็ไม่บ่อยนัก
หล่อนกลัวว่าแขกของณัฐภูมิจะบุกเข้ามาหาก็เลยทำงานต่อไปไม่ได้ มันลน และกังวลไปหมด เขาเคยบอกเองว่ายังไม่อยากเปิดเผย แล้วถ้า...
“อ้อ หนู...” เหมือนจะเป็นแม่ของอาตรี คุณยายของรุจิกา เมื่อท่านก้าวเข้ามาถึงในครัวก็มองกวาดหญิงสาวซึ่งด้านบนเป็นเสื้อนักศึกษาแต่ท่อนล่างเป็นกางเกงขาสั้นดูสบายๆ เหมือนอยู่บ้านตัวเอง
“สวัสดีค่ะ” ฉัตรสินียกมือไหว้อย่างสวยงามและรอให้ณัฐภูมิช่วยเข้ามาพูดทุกอย่างให้
“จ้ะ หน้าตาน่ารักดีนี่ หนูยังเรียนอยู่เหรอลูก”
“ค่ะ”
“เรียนมหาลัยใกล้จบแล้วใช่มั้ยจ๊ะ แล้วนี่คบกับตรีมานานหรือยัง ป้าเป็นแม่ของตรีนะ”
“ค่ะ คือหนู...หนูอยู่บ้านหมวดจ๋อมใกล้ๆ นี่เองค่ะ พอดีมารับจ้างทำงานบ้านให้ผู้กอง เดี๋ยวก็จะกลับแล้วล่ะค่ะ”
ฉัตรสินีรีบอ้างชื่อนายร้อยรุ่นใหญ่ที่ภรรยาของแกชอบแวะเอาขนมนมเนยมาให้อยู่เรื่อยเพราะเห็นว่าหล่อนคงอยู่ในวัยเดียวกับลูกสาวที่เสียไปเมื่อหลายปีก่อน
ขณะที่คุณนายแม่ของอาตรีกำลังทำหน้าสับสนงุนงงอย่างจับต้นชนปลายไม่ถูก อาตรีซึ่งหลบอยู่หลังประตูเพื่อจะฟังคำอธิบายจากปากหล่อนก็โผล่หน้ามาแก้ไขความเข้าใจผิดให้มารดาชนิดพลิกตลบไปมา
“แม่ครับ นี่แต๋ว...คนที่ผมกำลังคบ อย่างที่แม่เข้าใจน่ะถูกแล้วครับ”
คุณยายของรุจิกาทำหน้าฉงนแล้วหันมามองสาวน้อยที่ยืนเอามือบีบจับกันไปมา สีหน้างุนงงพอกันก่อนยิ้มเจื่อนออกมาเหมือนว่าหล่อนไม่มีข้อแก้ตัวอะไรอีก
“อ้าว แล้วทำไมแม่หนูนี่บอกว่ามาทำงานบ้านให้ตรีล่ะลูก มันยังไงกัน หนูคนนี้โกหกแม่งั้นเหรอ หรือว่าตรีคิดจะปิดบังอะไรแม่หรือเปล่า”
“พอดี...ผมเคยบอกเธอไปว่าผมยังไม่อนุญาตให้บอกใครเรื่องระหว่างเรา เธอก็เลยเข้าใจว่ารวมถึงแม่ด้วย”
“ทำไมไม่ให้บอกใครล่ะ แล้วนี่แม่จะเชื่อใครได้มั่งล่ะเนี่ย โอ๊ย! หัวจะปวด หนูนี่ก็เหลือเกิน ริจะมาโกหกคนแก่” คุณนายแกว่าพลางก็บ่นพึมพำ