สาวขบเผาะยั่วสวาทพ่อหม้ายหนุ่มนักรัก

เธอ15ฤดูฝน
เขาหม้ายหนุ่มผู้สำราญแต่ว้าเหว่หัวใจ
เธอมาตกหลุมเสน่หาของหม้ายหนุ่ม
เขาคือผู้ที่ตรึงใจในวัยขบเผาะของเธอ



“เจ้ามานี่” ชายหนุ่มเอ่ยเรียก เด็กสาวจึงคลานเข่าไปนั่งอยู่ด้านล่างตั่งที่เขานั่งอยู่ หมานชิงเยี่ยนเชยคางเธอขึ้นก่อนจะปลดผ้าคลุมหน้าของเธอออก แล้วก็ต้องตกตะลึงเมื่อเห็นใบหน้าสวยสดงดงามนั้น ปากแดงอวบอิ่ม ผิวแก้มใสจนเห็นเส้นเลือด จมูกโด่ง ดวงตากลมโตดำขลับ

“วีวี่ เจ้าช่างงามยิ่งนัก” ชายหนุ่มร้องครางออกมาอย่างเผลอไผล ใช้นิ้วมือเรียวยาวเกลี่ยไล้ไปที่ริมฝีปากนุ่มนั้นอย่างลืมตัว หมานวี่สะเทิ้นอ้ายหลบสายตาคมกล้าที่มองมาด้วยความเขินอายยิ่ง

“เจ้ามาอยู่ที่นี่ตั้งแต่เมื่อไร”

“ข้าน้อยมาอยู่ที่นี่ได้เดือนกว่าแล้วเจ้าค่ะ”

“ว่ะ! ข้านี่ข่างเขลายิ่ง เหตุใดจึงไม่รู้ว่ามีสาวงามมาอยู่ใกล้ตัว” พูดจบก็ดึงร่างน้อยเข้ามาใกล้ ก่อนจะก้มลงจูบปากนุ่มจิ้มลิ้มนั้นทันที หมานวี่เบิกตาโพลงด้วยความตกใจ เธอรู้สึกเหมือนจะเป็นลม เมื่อถูกเขาใช้มือบังคับใบหน้าให้แหงนเงยขึ้นเพื่อรับจุมพิตนั้น





นิยายเรื่องนี้แต่งตามจินตนาการของผู้เขียน ไม่มีเจตนาที่จะพาดพิงใคร
แต่งเพื่อให้ผู้อ่านได้รับความสนุกสนาน คลายเครียดเท่านั้น
ห้ามลอกเลียน ดัดแปลงหรือนำไปเผยแพร่โดยไม่ได้รับอนุญาตเด็ดขาด

ขอบคุณที่ติดตามนะคะ