วาสนาท่านและข้า จบสิ้นแล้วในชาตินี้

หนิงเฟิ่ง ถูกบุรุษที่นางวางหัวใจให้กรีดใบหน้าจนอัปลักษณ์เพราะเชื่อว่านางคิดร้ายต่อว่าที่คู่หมั้นของเขาและส่งนางไปตายอย่างเลือดเย็น ชาตินี้จึงขอตั้งมั่น "วาสนาท่านและข้าจบสิ้นแล้วในชาตินี้"


"ข้าไม่ได้ทำจริงๆ นะเจ้าคะ"
"องค์ชายรอง เฟิ่งเฟิ่งไม่ได้ทำ"
..
..
"ข้าไม่ได้ทำ!"
น้ำเสียงแผ่วเอื้อนเอ่ยออกมาจากริมฝีปากอวบอิ่ม ดวงตาคมดุจพญาหงส์แสนแดงก่ำที่จ้องมองลึกเข้าไปในดวงตาเรียวรีอีกคู่ที่กำลังจ้องมองมา หวังเพียงความเชื่อมั่นจากบุรุษที่รักหมดหัวใจ
แต่ทว่า...ดวงตาอีกคู่กลับว่างเปล่า
ไม่มีแม้เพียงเศษเสี้ยวความรู้สึกที่เคยเชื่อมั่นมาตลอดว่ามีอยู่จริง หัวใจดวงน้อยที่กำลังค่อยๆ แหลกสลาย ตระหนักรู้ได้ในทันทีว่าไร้ประโยชน์ที่จะขอความเมตตา
ดวงตาพญาหงส์ทำได้เพียงแต่หลับตาลงพร้อมหยาดน้ำตาครั้งสุดท้ายที่เสมือนเป็นคำมั่น ชาตินี้จนวันสุดท้ายของลมหายใจ จะไม่เรียกร้องหาความรักจากบุรุษผู้นี้อีก
ครืด!
คมมีดจากมือแกร่งบาดลึกลงบนแก้มนุ่มจนโลหิตสีแดงฉานค่อยๆ ไหลทะลักออกมา ความเจ็บปวดถาโถมมิขาด แต่ทว่ากลับมิได้เท่าความเจ็บปวดในหัวใจดวงน้อยที่บัดนี้แตกสลายไปอย่างสมบูรณ์แล้ว
ดวงตาพญาหงส์ลืมขึ้นมาอีกคราพร้อมกับความว่างเปล่าใจน่าใจหาย
"หลี่จวิ้นหวัง วาสนาท่านและข้า จบสิ้นแล้วในชาตินี้!"