กาวน์ของเกียร์

คำเตือน : นิยายผ่านการตรวจสอบแค่ครั้งเดียวเท่านั้นนะคะ จะอัพเดทฉบับใหม่ ไม่เกิน 2 อาทิตย์ค่า

เธอที่เป็นสาวน้อยตัวคนเดียว ต้องมาทำงานหาเงินส่งตัวเองเรียนอยู่ที่กรุงเทพฯ ก่อนจะเจอกับรุ่นพี่ที่เป็นเพื่อนของพี่ชายเพื่อนอีกที เธอที่เห็นหน้าเขาครั้งแรกก็เกิดอาการไม่ชอบ และเจอกัน กัดกันบ่อยจนกลายเป็น 'ความรัก'

'ปากเก่ง' นี่คือคำนิยามที่เขานั้นมอบให้เธอ เพราะไม่ว่าจะเจอกันที่ไหน เขามักมีปากเสียงกับยัยคนนี้เป็นทุกครั้ง
"กลัวดอกพิกุลจะร่วงหรือไง" เธอเอ่ยออกมาลอยๆ ก่อนจะทำให้คนที่ฟังหันมามอง
"อื้อ~ ทำบ้าอะไร!!" เมื่อการการเกาะกุมของเขาได้ เธอก็เอ่ยถามด้วยความโกรธ "สั่งสอนเด็กปากเก่งแบบเธอไง"
"ไอ้คนฉวยโอกาส!!" เขาที่ฟังอยู่ก็เอ่ยตอบทันที "ฉันทำได้มากกว่าที่เธอคิดอีก เพราะฉะนั้นอย่ามาเก่งกับฉัน" เขาเดินออกไป เหลือเพียงเธอที่ยืนอยู่
"เป็นอะไร..."เขาถามอีกคนที่มีใบหน้าแดงก่ำ "ช่วยฉันหน่อย นะนาย" เขามองเธอก่อนจะเอ่ยตอบเธอออกไป "อย่ามาโกรธทีหลังล่ะ"