ชุนฟางเซียนยอดหญิงตำหนักเย็น

คำโปรย
ตอนที่1 ถือกำเนิด

ชุนฟานเซียนหญิงสาวผู้เกิดมาในตำหนักเย็น ตามธรรมดาแล้วนางมีศักดิ์เป็นถึงองค์หญิงที่สูงศักดิ์แต่ชีวิตของนางกลับไม่ง่ายเช่นนั้น มารดาของนางเป็นถึงกุ้ยเฟยผู้ตกอับถูกผู้เป็นฮองเฮาใส่ความว่าชุนกุ้ยเฟยคบชู้สู่ชายและสกุลชุนยังร่วมกันซ่องสุมกำลังเอาไว้ก่อการกบฏ ฮ่องเต้สวีไท่จงเป็นคนหูเบาที่อยากจะกำจัดฐานอำนาจของสกุลชุนอยู่แล้วจึงพลอยเห็นดีเห็นงามตามน้ำไปด้วย เสมือนใช้งานเสร็จแล้วเสร็จนาฆ่าโคถึกเสร็จศึกฆ่าขุนพลนั่นเอง

เดิมที่สกุลชุนเป็นสกุลเก่าแก่ที่ได้รับป้ายอภัยโทษตั้งแต่นานมา ชุนกุ้ยเฟยจึงมิได้ถูกประหารหากแต่ถูกย้ายมาอยู่ในตำหนักเย็นพร้อมกับบุตรในท้องของนาง ซึ่งแรกเริ่มเดิมทีไม่รู้ว่าเป็นหญิงรึชายเป็นแค่เพียงบุตร เดิมว่า ชุนอวี้เฟิง แม้จะท้องแก่ใกล้คลอดแล้วพระนางก็ยังคงสวยสดงดงาม นับว่าชีวิตพระนางยังไม่เลวร้ายเกินไปเมื่อชุนอวี้เฟิงนั้นพอมีวรยุทธ์อยู่บ้างยังมิได้ถูกทำลายไปเสียหมดและยังพอมีแม่นมที่พอเป็นอาวุธคอยตามมาดูแล

วันแรกที่พระราชโองการมาถึงราวกับถูกฟ้าผ่ากลางใจของพระนางไม่นึกไม่ฝันมาก่อนว่าบุรุษที่นางหลงรักจะเป็นผู้ที่ใจคออำมหิตเช่นนี้

" คุมตัวนางไปไว้ที่ตำหนักเย็น " หนานกงกง กงกงคนสนิทของฮ่องเต้ ดังขึ้นกระทบโสตประสาทของอดีตกุ้ยเฟยทันที

ส่วนคนอื่นๆ ในสกุลชุนไม่อาจหนีชะตากรรมครั้งนี้ได้ทันทุกคนล้วนถูกฆ่าตายกันหมดเรียกว่าฆ่าล้างตระกูล

หัวใจของชุนอวี้เฟิงถวายให้แด่ผู้เป็นฮ่องเต้ตั้งแต่สมัยยังมิได้ขึ้นครองราช อดีตสวีอ๋อง สวีจงเหริน อาศัยอำนาจของจวนชุนโหว แต่งงานกับบุตรี ชุนอวี้เฟิง บุตรีคนโตของท่านโหวชุนและได้รับแรงสนับสนุนอย่างท่วมท้นจนได้ขึ้นครองราชย์ พอรากฐานของราชวงศ์มั่นคงกลับแต่งงานกับตู้เหว่ยเจี้ยนแต่งตั้งขึ้นเป็นฮองเฮาแทนที่จะแต่งตั้งนางตามคำสัตย์ที่ให้ไว้กับนางโดยให้เหตุผลกับชุนอวี้เฟิงว่าเพื่อความเป็นปึกแผ่นของบ้านเมือง ชุนกุ้ยเฟิงด้วยความรักทั้งหมดของหัวใจนางจึงเชื่อและยอมอดทนกับคำลวงหลอกของบุรุษทรราชผู้นี้

นับตั้งแต่สวีจงเหรินได้ขึ้นครองราชย์ก็เอาแต่ขูดรีดภาษีประชาชนเริ่มปลดขุนนางผู้ภักดีที่พูดจาไม่เข้าหู เสพสุขอยู่แต่กับสตรี ขุนนางผู้ภักดีค่อยๆ เลือนหาย อำนาจตระกูลตู้เป็นใหญ่หลังจากให้ร้ายสกุลชุนได้สำเร็จ

เดิมทีอดีตกุ้ยเฟยอยากตายตามคนในสกุลไปด้วยหากแต่นางยังมีเด็กผู้บริสุทธิ์อยู่ในท้อง

หญิงท้องแก่เดินอย่างสง่าผ่าเผยเข้าตำหนักเย็นนางไม่มีน้ำตาสักหยด มีเพียงการเชิดหน้าอย่างถือดี เป็นที่รู้กันดีว่าคนที่ถูกส่งมาที่นี่ยากที่จะได้ออกไป บ้างก็เป็นบ้า

ผู้คนที่เคยดีกับชุนกุ้ยเฟิงบัดนี้เปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ สายตาดูถูกดูแคลนอย่างเย้ยหยันล้วนถูกใช้มองหญิงที่อดีตเคยสูงศักดิ์อยู่ตรงหน้า แต่ก็ยังมีสายตาของความเห็นใจอยู่บ้างด้วยเขาเหล่านั้นเคยระลึกถึงความดีของนางที่เคยทำไว้ แต่ก็ไม่อาจช่วยเหลืออันใดได้ไม่ถูกประหารยาพิษก็ถือว่าโชคดีมากแล้ว ครอบครัวสกุลชุนล้วนถูกฆ่าตายทั้งหมด บิดาของนางใช้ป้ายทองอภัยโทษเพื่อนาง

มีชีวิตอยู่แล้วอย่างไรกันเล่าในเมื่อข้าไม่เหลืออะไรแล้วท่านพ่อท่านแม่ หญิงสาวรำพึงรำพันในใจ

ทันทีที่ประตูตำหนักเย็นถูกปิดลง มีหญิงสาวมากมายกรูกันเข้ามาราวกับคนบ้า มาดึงทึ้งแย่งเศษเครืองประดับจากชุดที่ชุนอวี้เฟิงสวมใส่ ก่อนที่จะถูกส่งเข้ามาลูกปัดที่ถูกดึงทึ้งขาดกระจุยกระจายเต็มพื้น จูมามาพยายามปัดป้องหญิงบ้าเหล่านั้นไม่ให้เข้าใกล้ผู้เป็นนายที่บัดนี้เหมือนสติหลุดลอย

" ของข้า...ของข้าอันนี้ของข้า...ฮ่าๆๆ สวย "พวกนางโวยวายยื้อแย่งกันราวกับเป็นของล้ำค่า จูมามาเห็นผู้เป็นนายก็ยืนร้องห่มร้องไห้ออกมา นางไม่แม้แต่จะขยับตัวทั้งที่ตัวนางเองเป็นวรยุทธ์กลับปล่อยให้หญิงเหล่านั้นผลักล้มและดึงทึ้งเศษเครื่องประดับอย่างง่ายดาย