ห้ามใจไม่ให้รัก Forbid my heart to love

“นี่ ปล่อยฉันนะ คุณคิดจะทำอะไรกันแน่”
“ผมก็แค่อยากฟังความจริงจากปากของคุณ แพรไหม”
“ถ้าอย่างนั้นก็ปล่อยฉันลงก่อนคะ” เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนลงหวังว่าเขาจะเห็นใจ
“ผมจะปล่อยก็ต่อเมื่อคุณตอบคำถามผมก่อน”
ครั้งนี้เขาไม่พูดเปล่าชายหนุ่มโน้มตัวลงมาใกล้ คล้ำแขนทั้งสองข้างลงที่โต๊ะ โดยมีร่างบางนั่งอยู่ตรงกลาง เป็นการป้องกันไม่ให้เธอหนีไปไหนได้ ตอนนี้ใบหน้าของเขาแทบจะชิดกับใบหน้าของเธอแล้ว เธอทำได้เพียงเอนตัวถอยหนี ไม่กล้าขยับตัวมาก
“คุณคือผู้หญิงคนนั้น”
“คะ คน คนไหนคะ”
“ถ้าคุณยังเล่นลิ้นไม่พูดความจริง ผมไม่รับรองว่าผมจะอดทนได้นานแค่ไหน”
เขาขู่ดวงตาคมเข้มฉายแววจริงจัง หรี่ตามองคนตรงหน้าอย่างคนที่ถือไพ่เหนือกว่ารอคำตอบจากคนตัวเล็กที่เบือนหน้าหนี เมื่อรู้สึกว่าเขายื่นหน้าเข้ามาใกล้จนลมหายใจร้อนผ่าวรดริน บนใบหน้าเธอ
“ก็คนไหนล่ะ คุณถามไปเคลียร์ฉันไม่รู้จะตอบยังไง”
“ที่อเมริกา คนที่ช่วยวิ่งตามเอากระเป๋ามาคืน คนที่เมาที่บาร์ และคนที่นอนกับผม...”