คนของเธอ

“ลนลาน ทำอย่างกับไม่เคยนอนกับผู้หญิงไปได้”
“แกก็อย่าทำเหมือนเคยนอนกับใครได้ไหมวะ หมั่นไส้”
เขาไม่ได้เมามายถึงขนาดหลับนอนกับใครไม่ได้ รู้สึกรู้สา รู้ด้วยว่าเขารุนแรงกับคนที่เพิ่งเคยเสียสาวอย่างเอาแต่ใจ คว้าเธอเป็นที่ระบายในคืนที่เขาอยู่คนเดียวไม่ไหว เรื่องที่มันไม่ควรเกิดขึ้นมันเกิดหลังจากที่เขากอดเธอไว้อย่างคนหัวใจสลาย

——————————————

“ทำไมต้องโมโหด้วย แกคิดอะไรอยู่” ติญหรี่ตา สบตาอย่างสื่อความหมาย ยิ่งเห็นเธอหน้าแดงขึ้นเขาก็หัวเราะชอบอกชอบใจ
“ฉันจะคิดอะไรได้” เธอปรับเสียงให้เรียบเฉยเย็นชา สวนทางกับอัตราการเต้นของหัวใจ
“แต่ฉันคิดไง ฉันเคยบอกแกแล้วว่าอะไรที่ฉันเลียแล้ว… อันนั้นก็ต้องเป็นของฉัน”
“…” น้ำเสียงที่พูด แววตาของติญทำเอาพรรัมภารีบหลบตาวูบ สมองจอมขบถก็นึกถึงลีลาลิ้นพลิ้วไหวที่ทำเอาเธอแอ่นดิ้นอย่างลืมอาย ทีแบบนี้จำได้นัก ทีลืมว่าวางโทรศัพท์ไว้ไหนสมองไม่เห็นทำงานได้ไวแบบนี้บ้างเลย
“ตอนนี้แกอาจจะปฏิเสธ แต่สักวันเถอะ… สักวันแกจะชอบฉัน” ติญพูดพร้อมยกขาเธอลงจากบ่า ดวงตาสองคู่สานสบกันนานนับนาที ก่อนที่คนไม่ถนัดเล่นเกมจ้องตาอย่างพรรัมภาจะเป็นฝ่ายยอมแพ้ไป


***ทดลองอ่านก่อนตัดสินใจซื้อเสมอนะจ๊ะ***
เรื่องนี้พระเอกเป็นพี่ชายของ ‘เตช’ พระเอกจากเรื่อง ‘หวาม’ ซึ่งเป็นนิยายแนวรักสำหรับผู้ใหญ่น้า
‘คนของเธอ’ จะไม่ได้มีฉากร่วมรักอย่างผู้ใหญ่เป็นหลักนะคะ เพราะฉะนั้นผู้เขียนจึงลงหมวดโรมานซ์
ทั้งสองเรื่องแยกกันอ่านได้ค่ะ ขอบพระคุณค่า