สาปสิเน่หา

ความรักของคนเราไม่ได้ราบรื่นหรือสุขสมหวัเสมอไป ความรักทำให้คนเรามีทั้งทุกข์และสุข หากใครมีรักที่สมหวังก็นับว่าโชคดี แต่ถ้าใครมีความรักที่ไม่สมหวังก็นับว่าโชคร้ายหรือความทุกข์มาให้เราตลอดไป ใรความโชคร้ายอาจมีความโชคดีเข้ามาทีหลังก็ได้ใครจะไปรู้

ความรักหากให้มีความอิจฉาริษยามาครอบงำจิตใจก็ไม่อาจเรียกว่าเป็นความรักได้อีกต่อไป เพราะมันจะกลับกลายเป็นสนิมที่กัดกร่อนทั้งชีวิตและจิตใจให้ทุกข์ทรมาน หากคิดจะรักก็ขอจงรักให้เป็น อย่าหน้ามืดตามัวเพราะความรักจนทำร้ายตัวเองให้เจ็บปวดทุกข์ทรมานกายใจจนกลายเป็นความแค้น หากจะรักใครสักคนอย่าฝังจิตฝังใจนั้นก็ไม่ใช่ความผิดหรือเป็นเรื่องใหญ่โตอะไร แต่เมื่อรักแล้วก็จงอย่าลืมรักตัวเองหันมาดูแลเอาใจใส่ตัวเองบ้าง ขอจงไว้เถิดว่าไม่มีใครจะรักและดูแลตัวเราได้ดีเท่าตัวเราเอง !