สาปรัก องค์ชายหงส์ขาว

หงส์ขาวคือสัญลักษณ์แห่งรักนิรันดร์ เพราะหงส์เป็นสัตว์ที่จะมีคู่ครองเพียงตัวเดียวไปตลอดชีวิต

นิทานเจ้าหญิงเจ้าชายสำหรับ 'ฝนหยาด' สาวสายลุย ขึ้นเขาลงห้วยบ่อยยิ่งกว่าข้ามถนนนั้นกลายเป็นเรื่องที่เธอได้ยินเมื่อไหร่ก็ได้แต่นึกขำ ถึงแม้ตอนเด็กๆ จะเชื่อเป็นตุเป็นตะเลยก็เถอะ

แต่ใครจะเชื่อล่ะว่า วันหนึ่งเธอจะได้เข้ามาสัมผัสกับเรื่องเหนือธรรมชาตินี้ด้วยตัวเองแบบไม่มีอะไรกั้น ในวินาทีทีที่นักเดินป่าคนเก่งจำต้องเข้าวงการคอสตูมแทนรูมเมทรุ่นน้องที่ประสบอุบัติเหตุจนต้องมาสานต่อโปรเจ็คอันยิ่งใหญ่นี้แทนชั่วคราวและมันจะไม่เป็นปัญหาเลยถ้าความสามารถในการเย็บผ้าของเธอนั้นเลิศเลอทะลุฟ้า ไม่ใช่ทำเป็นแค่เย็บถุงปุ๋ยหรือถุงกระสอบแบบนี้

และด้วยโชคชะตา เธอจำต้องเข้าไปพัวพันกับเขาด้วยความรับผิดชอบ โดยไม่รู้เลยว่าสิ่งที่ตามมาหลังจากนั้นจะเป็นบ่วงรักพันธนาการเธอและเขาไปตลอดกาล

**บางส่วนจากในเรื่อง**

“นี่ เธอหายไปไหนมา หายไปหลายวันเลยนะ ฉันคิดถึงมากเลย รู้ไหม” หญิงสาวเอ่ยถามออกไป ทั้ง ๆ ที่รู้ว่ามันคงไม่ตอบเธอกลับมา เว้นเสียแต่ตอนนี้ที่มันกำลังมองเธอ ส่งสายตาออดอ้อนราวกับจะขอโทษที่หายหน้าไปหลายวันมาให้แทน
จนเมื่อซับน้ำจนแห้งสนิทแล้วนั้น เธอก็ได้ลากหงส์ขาวที่ตอนนี้มีท่าทีจะออกไปเข้ามาสวมกอด
“อันแน่ มาใช้ประโยชน์จากฉัน แล้วคิดจะหนีหรือ ฮึ เจ้าเล่ห์นักนะ”
และเนื่องจากอยู่ในร่างของหงส์แบบนี้ ทำให้เขาไม่สามารถต้านแรงของหญิงสาวตรงหน้าได้เลย
ฝนหยาดจัดการวางเขาลงบนเตียงตรงตำแหน่งเดิมด้วยมือข้างหนึ่ง ก่อนที่มืออีกข้างหนึ่งจะคว้าผ้าห่มมาคลุมร่างเธอเองและร่างของหงส์ตัวนั้นด้วย
“หนีเที่ยวเสียหลายวันแบบนี้ มาให้ลงโทษซะดี ๆ นะ เจ้าหงส์”