มนต์รักอนันตญา (นิยายสั้น) ดินแดนที่เป็นอิสระ รักระหว่าง ชาย สองกับหญิง หนึ่ง(กี่งแฟนตาซี)

..ณ ดินแดนที่สวยงามอยู่เหนืออดีต ปัจจุบันและอนาคต ..ที่นั่นมีความรักของชายสองหญิงหนึ่งที่เป็นอมตะ..แต่ทั้งสามกลับมาในโลกปัจจุบันที่ไม่เป็นไปดังที่คิดที่หวังจนทำให้ต้องมีชายหนึ่งที่ต้องเสียสละ..เหลือเพียงหนึ่งหญิงหนึ่งชายที่รักกันอย่างมากด้วยแรงอธิษฐานทำให้พวกเขาไม่อาจจะพรากจากกันได้
.
“มหิศวร!..มหิศวร..”
เสียงร้องตะโกนดังขึ้นพร้อมกับร่างบางระหงในชุดของโรงพยาบาลที่นอนนิ่งอยู่บนเตียงสีขาว มีผ้าคลุมตั้งแต่ศีรษะตลอดร่างทะลึ่งพรวดลุกนั่งดวงตาคมหวานเบิกกว้าง
“ว้าย!?..”
“เฮ้ย!..”
ทั้งพยาบาลและบุรุษพยาบาลต่างถอยห่างพร้อมกับจ้องมองดูศพของคนไข้ที่เตรียมจะส่งไปห้องดับจิต หลังจากประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตเมื่อมาถึงโรงพยาบาล
“ คนตายคืน!..”
บุรุษพยาบาลเอ่ยออกมาเบา ๆ เมื่อก้าวเข้าไปหาเธอ ที่เริ่มขยับเขยื้อนตัวแล้วยกมือบางกุมขมับก่อนจะยกมืออีกข้างเหมือนกำลังจะไขว่คว้าหาอะไร
“ไม่มี!หายไปไหน..มหิศวร..มหิศวร..”
เธอสะอื้นไห้ออกมาเบา ๆ ก่อนจะแรงขึ้นปริ่มว่าจะขาดใจตายรอบสอง..จนพยาบาลต้องรีบไปตามหมอให้เข้ามาดูอาการอีกครั้ง
“นี่คุณ...คุณหมอมานะคะ..เธอตื่นขึ้นมาแล้วร้องเรียกชื่อมหิศวร..ก่อนจะร้องไห้อย่างมากมาย..”
พยาบาลสาวรายงานต่อนายแพทย์หนุ่ม
“ปลอดภัยแล้วนะครับ ไม่เป็นอะไรแล้ว..มีเพียงบาดแผลภายนอกเล็กน้อยเท่านั้น..”
คุณหมอตรวจดูอาการของเธออย่างละเอียดก่อนจะรีบทำการรักษาอย่างเร่งด่วนพร้อมกับให้พยาบาลติดต่อญาติของเธอ
“คุณหมอ..เชิญห้องโน้นด่วนค่ะ..คนไข้ที่ตายแล้ว..ฟื้นขึ้นมาเหมือน กันอีกหนึ่งราย..”
พยาบาลวิ่งเข้ามารายงาน
“อีกรายแล้วหรือนี่..”
แพทย์หนุ่มเอ่ยย้อนถามเบา ๆ ก่อนจะรีบก้าวตรงไปยังห้องของผู้ป่วยอีกห้องซึ่งอยู่ติดกัน
“นี่แหละค่ะคุณหมอ ทะลึ่งพรวดขึ้นมา ร้องเรียกชื่ออนันตญา..ไม่รู้ว่าชื่อคนหรือชื่ออะไร..แล้วเขาก็นั่งนิ่งเหมือนคนที่เสียใจอย่างมาก..”
หมอตรวจดูอาการของเขาแล้วเร่งรักษาอาการของเขาคนนั้นตามเดิม..รอญาติที่กำลังเดินทางมาจากกรุงเทพฯ
“คุณหมอคะ..เชิญห้องโน้นด่วนค่ะ คนไข้ที่เพิ่งตายเมื่อครู่ นี้ฟื้นขึ้นมาอีกรายแล้ว!!.”
“หา!รายที่สามแล้วหรือนี่..”
แพทย์หนุ่มก้าวออกจากห้องที่สองตรงเข้าไปยังห้องที่สาม ซึ่งเรียงกันอยู่
“อนันตญา..มหิศวร!..”
“เขาเพ้อเรียกชื่อสองชื่อนี้ออกมา เหมือนทั้งสองห้องโน้นค่ะคุณหมอ..”
พยาบาลสาวอธิบาย เมื่อเห็นคุณหมอกำลังตรวจดูอาการของคนไข้หนุ่มรายนี้..ที่เขาค่อย ๆ หลับตาลงราวกับเจ็บปวดในหัวใจอย่างหนักหนาสาหัส
“ปลอดภัยแล้ว..ติดต่อญาติพี่น้องของเขาหรือยัง..”
“เรียบร้อยแล้วค่ะคุณหมอ..แต่ว่า..มันน่าแปลกที่คนไข้ทั้งสามคนที่เสียชีวิตในเวลาไล่เลี่ยกัน แล้วก็ฟื้นขึ้นมาในเวลาไล่เลี่ยกันอีกเหมือนกัน..แล้วที่แปลกมากกว่านั้นก็คือ..”
พยาบาลสาวมองหน้านายแพทย์หนุ่ม
“ผู้ชายสองคนเพ้อเรียกชื่อ..อนันตญา..พวกเขาทั้งสามคนฟื้นขึ้นมาในสภาพและอาการที่เหมือนกันอย่างมาก เหมือนคนที่ตกอยู่ในความฝันหรืออยู่ในเหตุการณ์เดียวกันเลยนะคะคุณหมอ..”
พยาบาลสาวสันนิษฐาน..ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่ญาติพี่น้องของคนไข้ทั้งสามคนมาถึงยังโรงพยาบาลแล้ววิ่งตรงเข้ามายังห้องพักของคนไข้
“มณีธารา!..”
คุณเลิศลักษณ์ โผเข้ากอดลูกสาวคนเดียวเอาไว้แน่นเมื่อเปิดประตูมาเห็นร่างบางนอนนิ่งอยู่บนเตียง
“ใครกัน!..”
เธอจ้องมองใบหน้าของผู้เป็นแม่นิ่ง ราวกับคนแปลกหน้า