นางร้ายอย่างข้าจะขอหนีพระเอก

เนื้อหาภายในมีเนื้อหาฉาก NC และเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องที่แต่งขึ้น ได้โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
เธอไม่คิดเลยว่าเธอจะตายง่ายดายขนาดนี้! สะดุดขาตัวเองล้มแล้วตกท่อตายเนี่ยนะ ! หากตายแล้วมาเกิดในร่างของสตรีน้อยแสนน่ารักจะไม่ว่าเลย แต่นางดันทะลุมาอยู่ในร่างของนางร้ายอย่างหลันฟู่อิงที่จับพระเอกกินตั้งแต่ต้นเรื่อง แค่นั้นยังไม่สาแก่ใจพระเจ้าหรอก เพราะนางดันได้หลุดเข้ามาตอนที่เขามีอะไรกันน่ะสิ!
สาวซิง โสด บริสุทธิ์เช่นนางเกิดใหม่มาก็โดนเปิดเสียแล้ว

“พระชายา!” เหมยเหมยรีบเข้ามาพยุงหลันฟู่อิงที่ล้มฟุบลงไปกับพื้น ภาพเบื้องหน้าคือบุรุษสวมชุดราวกับนักรบยืนขวางนางอยู่ที่หน้าประตู

“องค์ไท่จื่อรับสั่งให้ท่านอยู่แต่ภายในตำหนักห้ามมิให้ออกไปที่ใดเด็ดขาดขอรับ!”

“จะ เจ้า! เจ้าลูกหมานั่น กล้ากักขังข้าคนนี้งั้นรึ” นางอดที่จะสบถออกมาไม่ได้ ขังอยู่ในตำหนัก เหอะ! ตำหนักกะผีสิ นี่ขังอยู่แต่ในห้องนอนชัดๆ

“นั่น! คาราวะองค์ไท่จื่อลู่เฉิงเพคะ” หลันฟู่อิงก้มโค้งลงยอบกายราวกับกำลังคาราวะองค์ไท่จื่อ เหล่าทหารกล้าหันไปมองทิศทางที่นางก้มหัวลงไปพร้อมกับที่ปลดอาวุธลงเพราะคิดว่าองค์ไท่จื่อจะมาเยือนตำหนักจริงๆ แต่เมื่อหันกลับไปกลับพบแต่ความว่างเปล่า และเสี้ยววินาทีนั้นหลันฟู่อิงที่เห็นโอกาส นางก็สตาร์ทตัวออกวิ่งสี่คูณร้อยทันที

“บ๊าย บาย”
กริยาแปลกประหลาดและการกระทำของพระชายาทำให้พวกเขาตกตะลึง นางโบกมือขึ้นมาตรงหน้าพวกเขาและก่อนที่สติจะกลับมาในเสี้ยววินาทีร่างบางก็วิ่งหายลับไป ทั้งทหารและเหมยเหมยเมื่อได้สติจึงรีบตามนางไปในทันที

เสียงเหมยเหมยตะโกนตามหลังนางมา นางวิ่งออกมาโดยลืมไปเลยว่านางอยู่ในวังที่ใหญ่และกว้างมาก! “เวรล่ะไง ไปทางไหนวะเนี่ย”


เนื้อหาในนิยายมีดราม่าและฉาก 18+ สามารถโหลดเนื้อหาเบื้องต้นมาอ่านก่อนได้
ซื้อบนเว็บของ MEB จะถูกกว่าซื้อใน IOS นะคะ
ปล// สำนวนไม่ถูกใจใครต้องขออภัยค่ะ