อันนาของอาตุลย์ ฉบับพิเศษ

++ โปรยปราย ++

“วันนี้อาตุลย์จะพาอันนาไปไหนคะ” เย็นวันศุกร์หลังจากเรียนวิชาสุดท้าย อันนาเอ่ยถามขณะตุลย์เลี้ยวรถไปยังถนนเส้นที่ไม่คุ้นตา เหมือนปริศนาคำทายสถานที่จะเริ่มขึ้นอีกครั้ง
“ให้ทายค่ะ” ตุลย์บีบมือคนถามเบา ๆ แล้วยกขึ้นมาลูบผมเปียยาวเป็นหางม้ายาวลงมาถึงกลางหลัง เมื่อเช้าก่อนออกจากบ้านตนเป็นคนถักเปียให้ ช่วงนี้ฝนตกปรอย ๆ ทุกวัน ไม่อยากผมสวย ๆ กระจายโดนละอองฝน
“ทายอีกแล้ว ถ้าอันนาทายถูกอาตุลย์ต้องเลี้ยงขนมนะคะ” อันนาเอียงคอมองอาตุลย์แล้วจับมืออบอุ่นมาถูแก้มตัวเอง เหมือนแมวอ้อนเจ้าของ
ตุลย์เอียงคอมองความน่ารักของเจ้าเหมียวขี้อ้อนแวบหนึ่ง ก่อนจะ
เบนสายตากลับมามองถนนตรงหน้า ฝนตกถนนลื่นต้องใช้ความระวัง และไหนจะต้องคอยห่วงคนข้าง ๆ อีก
“ทุกวันนี้ยังไม่ถือว่าเลี้ยงอีกเหรอคะ” ตุลย์ถามแล้วยิ้มด้วยความเอ็นดู เงินเดือนก็ให้เพิ่ม ค่าขนมก็เพิ่มให้ เงินเก็บมากกว่าตัวเขาไปแล้วหรือเปล่าไม่รู้

>> ติดตามฉบับเต็มได้ใน อันนาของอาตุลย์
>> สอบถามสั่งซื่อเล่มกระดาษฉบับเต็มได้ที่เพจ ม่านธารา