แกว่งใจหารัก

ค่ำคืนเร่าร้อนกับคนแปลกหน้า แต่โชคชะตานำพาให้ทั้งสองได้มารู้จักกัน

“คุณเป็นแบบนี้เสมอเหรอ?”
“อะไร?”
คิ้วหนาเลิกสูงนิดๆ ก่อนตอบด้วยเสียงยียวน “ได้ผู้ชายคนหนึ่งแล้วก็ทิ้งไป”
“คุณเป็นผู้ชายคนแรกที่ฉันได้!”
“อ้อ จริงด้วย หลักฐานชัดเจนเลยบนผ้าปูเตียง”
พรรณิการ์อ้าปากแต่ไร้คำจะพูด เธอจึงค่อยๆ หุบปากลง ดวงตาตวัดค้อนมองคนพูดอย่างอดไม่ได้
ปฐวีเห็นท่าทางแบบนี้ก็เกือบจะหลุดหัวเราะออกมาแล้ว แต่ต้องอดทนเอาไว้ตีหน้าขรึมต่อไป
“ทำไมต้องแกล้งทำเป็นจำผมไม่ได้ ผมรู้ว่าคุณจำผมได้”
พรรณิการ์ทำตาโตตอบกลับ “คนตกใจนี่ จะให้ทำอะไรล่ะ”
“ตอนนี้หายตกใจแล้ว?”
“ถ้าบอกไม่หายแล้วคุณจะปล่อยฉันไปไหม” พรรณิการ์ย้อนถามทันที
ปฐวีนิ่งคิดครู่หนึ่งก่อนตอบกลับ “ไม่”
หึ ไหมล่ะ! พรรณิการ์แอบบ่นอุบในใจ
“คืนนั้นคุณเองก็ไม่ได้หวังการผูกมัดไม่ใช่เหรอ” พรรณิการ์ยักไหล่นิดๆ ก่อนจะเอ่ยต่อ “ก็แค่สนุกด้วยกัน จบแล้ว แยกย้าย ง่ายจะตาย”
ที่หญิงสาวพูดมาก็ไม่ผิด คืนนั้นเริ่มต้นด้วยความสนุกจริงๆ แค่ความสัมพันธ์ที่ไม่มีการผูกมัด แต่เมื่อเขาตื่นขึ้นมาตอนเช้าและพบว่าถูกทิ้งให้นอนอยู่ในห้องคนเดียว



© สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537
และพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2558
*ห้ามมิให้นำนิยายเรื่องนี้ไปกระทำการใดๆ ที่ผู้เขียนซึ่งเป็นเจ้าของลิขสิทธิ์แต่เพียงผู้เดียวไม่อนุญาต
หากมีการละเมิด ผู้เขียนมีสิทธิ์ดำเนินคดีทันที โดยไม่จำเป็นต้องแจ้งให้ผู้ละเมิดทราบล่วงหน้า*