รักเธอเสมอมา (หนังสือเสียง)

“แต่งงานกันไหม” วาโยเอ่ยชวนอีกครั้งด้วยเสียงนุ่ม ดวงตาลุ่มลึก
อัคริมาหายใจสะดุดหัวใจเต้นรัวขึ้น “ไม่เอาละ ไม่คุยเรื่องนี้แล้ว”
“ไม่ได้ล้อเล่นผมพูดจริงๆ แม่ผมอยากให้แต่งงานกับลูกสาวของสามีใหม่เขา ผมไม่อยากแต่ง”
“งั้นก็ปฏิเสธไปค่ะ อย่าหาห่วงอื่นมาสวมเพื่อเลี่ยงพันธะนั้น”
“คุณจะไม่ช่วยผมเหรอ”
“มีใครเขาช่วยกันแบบนี้บ้าง”
“ผมมีที่ดินริมน้ำร้อยตารางวากับบ้านหลังน้อยบนเนินเป็นสินสอดนะ สนใจไหม”
----------
“ไม่นะ มันไม่ถูกต้อง” เธอยืนยัน “เราแต่งงานกันเพราะข้อตกลงนั่น ไม่ได้แต่งกันจริงๆ สักหน่อย เพราะงั้นเรา...ระ...เราจะไม่ทะ...ทำแบบนี้” หางเสียงสั่นพูดจาอึกอักเพราะสมาธิแตกกระเจิง
“แบบหนายย” เขาลากเสียงคำหลังตอนที่จูบลงบนหน้าท้องขาวผ่อง
“บะ...แบบนี้” มือเรียวประกบลงที่สองข้างแก้มของวาโย
ชายหนุ่มไม่ตอบคำแต่พลิกหน้ามาจูบที่ฝ่ามือ และใช้ริมฝีปากดูดดึงนิ้วเรียว ที่ทำเอาช่องท้องของเธอวูบวาบไปหมด
“เราแต่งงานกันจริงๆ และเราจะทำแบบนี้” คราวนี้ริมฝีปากเขาลดต่ำลงไปที่จุดบรรจบของต้นขาทั้งสองข้าง ลงมือทำอะไรบางอย่างที่ทำให้นิ้วเท้าทั้งสิบของเธอจิกเกร็งไปหมด
“ขะ...ขี้กะ...โกง” อัคริมากัดฟันประณาม มองเห็นลางแพ้อยู่รำไร
“ยอมรับ” เขาเงยหน้าขึ้นมาตอบ ยิ้มร้ายๆ ก่อนจะกดริมฝีปากกลับลงไปที่จุดเดิม
จุดที่ทำเอาเธอร้องร่ำคร่ำครวญจนเสียงแหบเสียงแห้ง
--------------
เรื่องราวของคนแอบรักที่กลายเป็นคนคลั่งรัก

“คุณรักผมไหม” เสียงเขาเบามาก ฟังขลาดกลัวราวกับไม่ใช่วาโย ผู้ชายหน้านิ่งคนเดิม
“ฉันไม่รู้จริงๆ ว่ามันคือความรักหรือเปล่า รู้แต่ว่าตอนนี้ นาทีนี้ ฉันมีความสุขมากๆ เลย”
เขาพยักหน้ารับ
“โกรธไหมที่ฉันยังตอบคุณไม่ได้” เธอถาม
“ไม่เลย ผมรักคุณรอไปก่อนได้” เขาพูดแล้วส่งยิ้มที่ทำให้หัวใจของเธอหลอมละลาย “ผมรักคุณรอมาตั้งนานแล้ว ผมรอไปได้ตลอดชีวิต”