เด็กน้อยผู้นี้ข้าจะเลี้ยงเอง

"เด็กน้อยผู้นี้ข้าจะเลี้ยงเอง"
นิยายที่จะทำให้คุณอ่านไปยิ้มไปกับความน่ารักของอาเฉิน
อ่านไปกำหมัดไปกับความน่าหมั่นไส้ของท่านอ๋องหนุ่ม
ฝากเป็นกำลังใจให้ท่านแม่ด้วยนะเจ้าคะ

คำโปรย
“ข้าเองก็เชื่อว่านางไม่มีทางผิดสัญญาต่อเจ้า... เช่นนั้นข้าจะจำใจแต่งนางเป็นพระชายาก็แล้วกัน”
แม้เขาจะเป็นชินอ๋องผู้ดีพร้อมในทุกด้านและเซี่ยอวี้ฉีเป็นเพียงชาวบ้านสามัญ แต่เพื่อตอบแทนน้ำใจสหาย และเพื่อเด็กน้อยข้างกาย เขาจะจำใจรับนางเข้าตำหนักก็แล้วกัน
“เกรงว่าเมตตานี้ของท่านอ๋อง หม่อมฉันจะรับไว้ไม่ไหวเพคะ”
เสียงหวานเยือกเย็นดังมาจากเบื้องหลัง ใบหน้าของท่านอ๋องหนุ่มพลันซีดเซียวขึ้นมา เซี่ยอวี้เฉินเห็นท่านแม่ของตนมีสีหน้าขุ่นเคือง ก็สอดส่ายสายตาหาหนทางทำให้นางคลายโทสะ ยามที่เห็นกองฟืนเบื้องหน้ามีเปลวเพลิงรุกโชนก็เอ่ยเสียงสดใส
“ทะ... ท่านแม่ไฟติดแล้ว เรามาเผาเกาลัดกินกันเถิดขอรับ”