ข้อหาหัวใจ

ข้อหาที่เธอไม่ได้เป็นคนก่อ แต่เธอต้องรับผลกรรมนั้นด้วย อย่างไม่อาจหลีกเลี่ยง

ตอนแรกเธออายุ 17 ปีก็คิดวางยาปลุกเซ็กส์เขาแล้ว แต่เขาจะไม่พลาดให้เด็กนี่จับเป็นอันขาด ตอนนี้เธออายุเกิน 20 ปีแล้ว แถมยังทำงานกลางคืนสายเอนเสียด้วย หึ...ครั้งนี้เขาคงต้องลองหน่อย

***
“ทำงานแต่ละเดือนได้เงินเท่าไหร่”
ชายหนุ่มถามคำถามต่อมา และจ้องเธออย่างรอฟังคำตอบ เขารู้ว่าเธอทำงานกลางคืนเป็นเด็กเอนเตอร์เทน และก็โล่งใจเหลือเกินที่อัญรินทร์ยังไม่ทิ้งศักดิ์ศรีของตัวเอง
“ก็ไม่แน่นอน”
เธอตอบเสียงแผ่ว ก้มหน้าลง อีกฝ่ายจึงสวนขึ้นว่า
“เดือนละสองแสนพอใช้ไหม แต่ถ้าทำตัวน่ารัก ๆ เหมือนลูกนกลูกกาก็จะทิปให้”
ริมฝีปากบางเหยียดเป็นรอยยิ้มที่ขึ้นไปไม่ถึงดวงตา ย้อนคำพูดของเขา
“อยากให้ฉันทำตัวว่านอนสอนง่ายเหมือนลูกนกลูกกา ก็ช่วยพูดกับฉันให้มันดี ๆ หน่อย ไม่ใช่เลี้ยงจิกกัดดูถูกกันทุกครั้งที่สบโอกาส”
“หึ ก็เปลือกนอกเธอเหมือนลูกนกลูกกา แต่จริง ๆ แล้วเธอมันเป็นลูกอีแร้งชัด ๆ”
นั่นปะไร
อัญรินทร์สบตากับเขาอย่างไม่เกรงกลัว เม้มริมฝีปากแน่นพยายามระงับอารมณ์
“ว่าฉันเป็นลูกอีแร้ง คุณก็คงเป็นหมาไน สัตว์ที่ชอบกินซากเหมือนกัน”
“ปากดี”
***
ฝากเรื่องนี้ด้วยนะค้า