Angel...นางฟ้าของวายุ

จากคบ (กิน) กันขำ ๆ กลายเป็น...คลั่งรัก
**********
"เราปิดเรื่องของเราไว้ก่อนนะ คือ พี่ไปพนันกับไอ้ซี ไอ้คิง แถมไอ้เต้อีกคน บลูก็อยู่วันนั้น คือ พี่ไม่อยากแพ้พนัน อายว่ะ ถ้าต้องใส่กางเกงในตัวเดียววิ่งรอบคณะ"
"เข้าใจพี่ บลูจะปิดเงียบเลย พี่ไม่ต้องห่วง" เธอตอบรับแข็งขันพร้อมทำมือรูดซิปปากประกอบด้วย
"แล้วก็ คือ เรื่องของเรา พี่ไม่รู้จะเจาะจงสถานะยังไง แบบพี่ไม่แน่ใจว่า เราจะไปกันได้รึเปล่า บลูเข้าใจมั้ย"
"อ๋อ แบบคบกันขำ ๆ อะไรประมาณนั้นใช่มั้ยพี่"
"อือ บลูโอเคมั้ย" สีหน้าคนถามดูไม่แน่ใจ สื่อว่ากลัวคนถูกถามจะงอนหรือโกรธ
"โอเคสิ" นภนรีพยักหน้าตอบรับแข็งขัน "ทำไมจะไม่โอเค บลูว่ามันก็แฟร์ ๆ ดีออก"
"อีกอย่าง ห้ามรักพี่เด็ดขาด"
"ทำไมอะ" ถึงนั่นจะเป็นคำถามชวนให้ปวดหัวใจจี๊ด ๆ แต่เธอยังถามกลับไปด้วยใบหน้าเปื้อนรอยยิ้มสดใส
"ก็พี่ไม่อยากทำบลูเสียใจ แบบ...ความสัมพันธ์ของเราไม่ใช่ถาวร คือ เรียนจบ พี่ก็ต้องบินไปเมืองนอก พี่คบใคร...จริงจังไม่ได้อะไรแบบนั้น"
"เข้าใจละ ก็คบกันขำ ๆ ไม่ต้องมีรักมาเกี่ยว แบบ จบแตกแยกย้ายใช่มั้ยพี่" เธอตบท้ายด้วยความทะลึ่งอย่างขี้เล่น แม้จะเจ็บจี๊ด หน่วง และยังแอบหมั่นไส้คนมั่นหน้า แหม ไม่คิดบ้างเลยนะว่า เขาอาจจะหลงรักเธอหัวปักหัวปำขึ้นมาก็ได้
"ประมาณนั้นแหละ บลูโอเคแน่นะ"
"โอเค ชิล ๆ" เธอยักคิ้วข้างหนึ่งประกอบด้วย
"ทำไมเข้าใจอะไรง่ายจังวะ"
"อ้าว แล้วทำไมต้องไม่เข้าใจง่ายด้วยล่ะ"
"ก็ที่ผ่านมา ไม่เห็นมีใครเข้าใจง่าย ๆ แบบนี้สักคน ดราม่ากันทั้งนั้น"
"ก็นี่บลู ไม่ใช่สาว ๆ พวกนั้นของพี่" หรือไม่เธอก็กำลังอ่อยให้เขาตายใจก่อนต่างหาก อีกอย่างขืนไปเหมือนสาว ๆ ของเขา ก็เป็นได้แค่ของโหลน่ะสิ

***** พระเอกเรื่องนี้คือ พี่ปั้น (วายุ) เพื่อนของพี่คิง (คีริน) จากเรื่อง Winter...ฤดูหนาวของคีริน สามารถอ่านแยกเล่มได้ค่ะ

ขอบคุณทุกกำลังใจและแรงสนับสนุนที่มีให้กันเสมอมานะคะ ^^

นิยายในชุดเดียวกัน
1.Winter...ฤดูหนาวของคีริน
2.Angel...นางฟ้าของวายุ
3.Blossom...ดอกไม้ของอวัช