หรือเพียงฝันไป

เธอรักเขาหมดหัวใจ แต่ เขาให้เธอเป็นได้แค่คู่นอน

+++++++

“ถ้าคิดจะจับฉันต้องเนียนกว่านี้” หรี่ตาประเมิน ฝากฝันก็เหมือนผู้หญิงที่ผ่านๆ มาของเขา อยากเป็นเจ้าของจนต้องร้องไห้ฟูมฟายแสดงละคร เขามองออกและฉลาดกว่าพวกเธอ จึงไม่คิดใจอ่อนเด็ดขาด เขาเลือกได้และไม่เลือกเธอซ้ำยังจะเอาคืนและจองเวรคนเนรคุณให้สาสม
“ดรีมไม่เคยคิดจะจับคุณเลย ไม่เคยคิด ดรีมรักคุณบูม ได้ยินไหมคะว่าดรีมรักคุณ” เธอบอกซ้ำๆ เพราะว่านี่คือครั้งสุดท้ายที่จะมีโอกาสได้บอกให้อีกฝ่ายรับรู้ แอบหวังว่าเขาจะเปลี่ยนใจแล้วรับข้อเสนอ
“ได้ยิน!” บูรพาโผงออกมา อยากให้เธอหยุดพูดเสียที
“..!..” ฝากฝันสะดุ้งไปวูบหนึ่ง เขาตะคอกแบบนั้นก็แสดงว่าได้ยินชัดเจน ทว่าอาการหน้าตึงตาแข็งก็ทำให้เธอพอจะเดาคำตอบได้ ความจริงรู้คำตอบของคำถามดีอยู่แก่ใจแต่ก็อยากถาม อยากมีความหวังทั้งที่ไม่มีตั้งแต่แรก ถามเองก็เจ็บเอง ตัดพ้อตัวเองในใจแต่ดูเหมือนยังไม่สาแก่ใจคนใจร้าย
“พูดมากน่ารำคาญ จะไปไหนก็ไปเลยไป” ตะคอกเสร็จคนออกปากไล่ก็เป็นฝ่ายเดินตอกส้นปึงปังออกห่างเสียเอง
ปัง! เสียงกระชากปิดประตูอย่างแรงทำเอาคนใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวสะดุ้งวูบกับความฉุนเฉียวของเจ้าของห้อง
พอสติหลุดอารมณ์ที่พยายามเก็บกดไว้ในอกระเบิดทะลัก หยดน้ำใสหยาดรินจากหางตาสวยอาบแก้มขาวเป็นสายราวกับสร้อยมุกขาด คนอกหักมองบานประตูห้องพักผ่านม่านน้ำด้วยสายตาตัดพ้อก่อนกวาดมองรอบกายด้วยความรู้สึกเปลี่ยวเหงา วูบโหวงในทรวงราวกับไม่มีก้อนเนื้อที่เรียกว่าหัวใจกระตุกเต้น เมื่อตระหนักว่านี่เป็นครั้งสุดท้ายที่จะได้อยู่ที่นี่ก็ใจหาย เรื่องระหว่างเขากับเธอจบแล้ว จบแล้วจริงๆ

+++++++

***คุณรี้ดกรุณาอ่านตัวอย่างเพื่อประกอบการตัดสินใจ
**ตัวอย่าง 10 บท
*พระเอกไม่อ่อนโยน ขึ้นอย่างหงส์ถลาลงอย่างหอน
ด้วยรัก
รัมณีย์