ข้อเเม้อย่างเดียวคือห้ามรักฉัน

ขายชีวิตเเลกกับเงิน เธอมันก็ไม่ต่างอะไรจากของไร้ค่าชินนึง



“อายุเท่าไหร่?”

“23 ค่ะ”

เรมพูดพร้อมกับกุมมือเอาไว้เเน่นด้วยความกลัว ไม่รู้สิเธอทำตัวไม่ถูกจริงๆ ยิ่งบรรยากาศตอนนี้มันชักจะวังเวงต่างกับตอนที่เลย์ยังอยู่ในห้อง

“23 งั้นเหรอ ทั้งตัวกี่บาท?”

จากที่เคยก้มหน้ามองพื้นจำต้องเงยหน้าขึ้นมามองชายหนุ่มเจ้าของคำถาม ที่เขาถามมันหมายความว่ายังไง หรือเขาจะเข้าใจผิดคิดว่าเธอเป็นผู้หญิงขายตัว

“คุณพูดเรื่องอะไรคะฉันไม่เข้าใจ?”

“หึ ถามเเบบนี้จะอัพราคางั้นเหรอ?”

“ฉันว่าคุณคงเข้าใจผิดเเล้วค่ะ ฉันมาทำงานไม่ได้มาขายตัว โปรดเข้าใจใหม่ด้วย”