ติดบ่วงรัก หัวใจทมิฬ

“ภัสร์มาทวงสัญญาไงคะ ก็ไหนคุณเคยบอกไว้ว่าจะรับผิดชอบเรื่องที่เกิดขึ้นไง”
พิชชาภัสร์ตอบเมื่อเดินขึ้นมาอยู่เบื้องหน้าเขาแล้ว
“ฉันขอยกเลิกสัญญา เพราะมันไม่ได้เกิดขึ้นมาจากความผิดพลาดของฉัน แต่มันเกิดขึ้นจากความตั้งใจที่จะหลอกลวงให้ฉันติดบ่วงตามแผนที่เธอวางเอาไว้ เธอมันคือยัยแม่มดเจ้าเล่ห์”
พิชชาภัสร์แทบถอดใจเมื่อได้เห็นท่าทางต่อต้านอย่างหนักแน่นจริงจังของเขา แต่สิ่งที่อยู่ในครรภ์ของเธอก็บอกให้เธอสู้ๆ
“มันไม่ใช่อย่างที่คุณคิดนะ หากคุณจำได้ ตอนนั้นฉันก็พยายามที่จะขัดขืนคุณอยู่”
“ดัดจริตนะสิ มันเป็นมารยาสาไถของผู้หญิงอย่างเธอ”
“คุณเดชบดินทร์ คุณคิดว่าฉันจะทำอย่างนั้นทำไม”
หญิงสาวเสียงดังด้วยความรู้สึกโมโหขึ้นมาบ้าง มันคุ้มไหมนะ ที่เธอต้องทนบากหน้ามาให้เขาด่าสาดเสียเทเสียอยู่อย่างนี้
“เพื่อหลอกให้ฉันยอมกลับกรุงเทพไปตามที่ใครบางคนจ้างเธอมานะสิ ไม่น่าเชื่อว่าเธอจะทุ่มเทจนถึงกับเอาตัวเข้าแลก มันทำให้ฉันรู้สึกทุเรศตัวเองจริงๆที่หลงพลาดไปกับเล่ห์เหลี่ยมของเธอจนได้”
“มันจะมากไปแล้วน่ะ คุณเดชบดินทร์”
พิชชาภัสร์โกรธเขาจนน้ำตาคลอ ทำไมเขาต้องกล่าวหาเธอรุนแรงขนาดนั้น หากเธอทำอย่างที่เขาว่าจริง เธอก็คงจะรู้สึกทุเรศตัวเองเหมือนกันนั้นแหละ
แต่นี่สิ่งที่มันเกิดขึ้นคือ...